کم شنوایی شنیدن گفتار و سایر صداها را دشوار یا غیرممکن می کند. کم شنوایی انواع مختلفی دارد و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از انواع کم شنوایی موقتی و برخی دائمی هستند.
انواع مختلفی از کم شنوایی کدام اند؟
- اختلالات پردازش شنوایی:این اختلالات زمانی رخ می دهند که مغز نمی تواند صدا را پردازش کند. این امر درک گفتار یا تشخیص اینکه صداها از کجا می آیند دشوار است.
- کم شنوایی رسانایی: زمانی اتفاق می افتد که گوش خارجی یا میانی مشکل دارد، بنابراین صدا نمی تواند به گوش داخلی منتقل شود. ممکن است ناشی از جرم گوش، عفونت گوش، سوراخ شدن پرده گوش، مایع در گوش یا رشد غیرطبیعی استخوان در گوش (معروف به اتواسکلروز) باشد. این شرایط معمولا قابل درمان است.
بیشتر بخوانید: بیماری های رایج سالمندان
- از دست دادن شنوایی حسی عصبی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که اندام شنوایی، حلزون گوش و یا عصب شنوایی آسیب دیده یا دچار اختلال می شوند بنابراین قادر به ارسال دقیق اطلاعات الکتریکی به مغز نیستند. کم شنوایی حسی عصبی تقریبا همیشه دائمی است.
- کم شنوایی مختلط: در این نوع، هم کم شنوایی هدایتی و هم کم شنوایی حسی عصبی وجود دارد.
- از هر 6 استرالیایی 1 نفر کم شنوایی را تجربه می کند. شما در هر سنی می توانید با شنوایی خود مشکل داشته باشید، اما کمک در دسترس است و راه هایی برای جلوگیری از بدتر شدن کم شنوایی وجود دارد.
علائم کم شنوایی چیست؟
اولین علائم کاهش شنوایی می تواند به سختی قابل توجه باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکل شنوایی در مکان های پر سر و صدا
- در شنیدن مکالمات و درک آنچه مردم می گویند مشکل دارند
- در درک افراد مشکل دارید، مگر اینکه آنها با شما روبرو شوند، یا اغلب نیاز دارند از مردم بخواهید که خود را تکرار کنند
- شنیدن صداها به گونه ای خفه، گویی مردم در حال زمزمه کردن هستند
- نیاز به بلندتر بودن تلویزیون نسبت به افراد دیگر
- اغلب اوقات تلفن خود را از دست می دهید یا زنگ در به صدا در می آید
- شنیدن صدای وزوز یا زنگ مداوم در گوش
- دریافت که صداهای بلند باعث ناراحتی شما بیشتر از قبل می شود
- اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، به پزشک خود مراجعه کنید.
برخی از افراد نیز دچار وزوز گوش می شوند که در آن صدای زنگ یا صداهای عجیب و غریب در گوش خود می شنوند.
تشخیص اینکه آیا کودکان در شنوایی مشکل دارند یا خیر می تواند سخت باشد. برخی از علائمی که ممکن است مشکلاتی وجود داشته باشد عبارتند از:
- اگر کودک شما با صدای بلند مبهوت نمی شود یا سر خود را به سمت صدا نمی چرخاند
- اگر دیرتر از بچه‌های دیگر شروع به صحبت کردن کنند یا کلمات ساده‌ای مثل «بای بای» را در 4 تا 8 ماهگی درک نکنند.
- اگر گفتار آنها نامشخص است، در مقایسه با گفتار سایر بچه های هم سن آنها
- اگر می خواهند صدای تلویزیون بالا برود
- اگر دستورالعمل ها را نمی شنوند یا نمی فهمند
چه چیزی باعث کم شنوایی می شود؟
کاهش شنوایی می تواند ناشی از:
- سالها قرار گرفتن در معرض سر و صدا، که به ویژه برای افرادی که در محیط های پر سر و صدا کار می کنند، مانند سالن های موسیقی زنده، معدن، ساختمان یا کشاورزی صادق است.
- عفونت های گوش
- یک ضربه به سر
- قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی یا داروها از جمله آسپرین، برخی آنتی بیوتیک ها و برخی داروهای سرطان
- گوش دادن به موسیقی بسیار بلند با هدفون
- تقریباً همه متوجه می شوند که با افزایش سن، شنوایی آنها بدتر می شود. در برخی موارد، ژنتیک نقش مهمی را ایفا می کند. و برخی خانواده ها زودتر از سایر خانواده ها دچار مشکلات شنوایی می شوند و نیاز به پرستار بیمار این چنینی دارند.
کم شنوایی چگونه درمان می شود؟
در اکثر افراد، کاهش شنوایی قابل جبران نیست، اما درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند به شما در بهبود شنوایی کمک کند، از جمله:
- سمعک
- کاشت حلزون و
- عمل جراحي
- فناوری، از جمله برخی از برنامه های تلفن نیز می تواند کمک کند.
آیا می توان از کم شنوایی پیشگیری کرد؟
اکثر انواع کم شنوایی دائمی هستند، بنابراین مهم است که از کم شنوایی قبل از بروز آن جلوگیری کنید. اگر آسیبی به شنوایی خود دارید، همچنان می توانید از بدتر شدن آن جلوگیری کنید.
