شاید توجه کرده باشید که عزیزان سالمندتان در خانه آشفته‌تر از قبل به نظر می‌رسند یا لباسهای کثیف و لکه‌دار می‌پوشند. شاید واضح باشد که سالمند شما مدتی است که حمام نرفته است. یا هنگامی که یخچال را باز میکنید، غذایی در آن نیست. یا شاید نگران زمین خوردنشان یا رها کردن ظرفها روی اجاق باشید.
دیدن اینکه سالمندتان در حال از دست دادن توانایی‌اش در مراقبت از خود است، نگران کننده و دردناک است. این تغییرات به تدریج و گاهی ناگهانی اتفاق میافتند و میتوانند از زمین خوردن، افسردگی یا از دست دادن یک حامی اصلی ناشی شوند. صرف نظر از علت، اگر نگران امنیت و شرایط خانه هستید، مهم است که آن را با سالمند عزیزتان در میان بگذارید.
نکاتی در مورد صحبت با سالمند:
1- سعی کنید علل مقاومت سالمندتان را بیابید.
یک سالمند خودسر ممکن است نگران این باشد که دیگر نتواند کارهایی که قبلا برایش خیلی ساده بودند را انجام دهد یا دردهای مضمن درمان نشده ممکن است باعث این اتفاق شوند. شاید راحتتر باشد که آن را انکار کند. شاید عزادار از دست دادن فرد عزیزی است یا از اینکه با دوستانش در ارتباط نیست ناامید است. اگر سالمندتان در چنین شرایط سختی است، در معرض خطر افسردگی است.
2- نگرانی‌هایتان را از طرف خودتان و بدون متهم کردن ابراز کنید.
سالمند شما ممکن است از ابراز نگرانی صادقانه‌ی شما استقبال کند. برای مثال به جای اینکه بگویید “واضح است که نمیتوانی دیگر از خودت مراقبت کنی. کاری باید بکنیم”، بگویید “من واقعا نگران شما هستم. فکر اینکه ممکن است احتیاج به چیزی پیدا کنید و نتوانید به آن برسید مرا آزار میدهد. فکر میکنید باید چه کنیم؟”.
3- به استقلال سالمندتان احترام بگذارید و او را در تصمیم گیری‌ها دخیل کنید.
به جز در مواردی که سالمند ناتوان است، تصمیم نهایی در مورد مراقبت از سالمند با خودش است. میتوانید با دادن پیشنهادات و ایده‌هایی به او یاری برسانید. برای مثال خدمات مراقبت در منزل چگونه میتوانند کمک کنند؟ اگر نگران این هستید که مراقبت در منزل کافی نیست، چه گزینه‌های دیگری وجود دارند؟ شما میتوانید این مسئله را به طور موقت پیشنهاد کنید تا اینکه سعی کنید راه حلی دائمی بیابید.
4- از دیگران کمک بگیرید.
آیا سالمند شما افراد دیگری که از خدمات مراقبت در منزل استفاده کرده‌اند یا به مراکز خدمات مراقبت از سالمند رفته‌اند را می‌شناسد؟ گاهی صحبت با کسانی که تجربیات مثبتی داشته‌اند میتواند ترس از آنچه که برای فرد ناشناخته است را از بین ببرد. شاید بخواهید ملاقاتی با دکتر سالمندتان داشته باشید یا یک مدیر مرکز مراقبت از سالمندان استخدام کنید. گاهی شنیدن نظریات یک فرد ثالث میتواند به سالمند کمک کند که درک کند شرایط باید تغییر کند.
5- اگر سالمند عزیزتان در تصمیم گیری ناتوان است:
آیا نگرانید که سالمندتان خودش را به خطر بیاندازد؟ برای مثال کسی که دارای مشکلات حافظه است ممکن است فراموش کند که اجاق را خاموش کند یا بیرون از خانه برود و گم شود. این موارد ممکن است علائم بیماریهایی همچون آلزایمر یا اختلالات روانی، پارکینسون یا سکته مغزی باشد.
اگر فرصتش را دارید، بهتر است این مسئله را پیش از اینکه سالمندتان ناتوان شود با او در میان بگذارید، اگرچه مکالمه‌ی سختی خواهد بود. اگر سالمندتان به کسی وکالت داده است تا هنگامی که ناتوان شد، اداره‌ی امور را به دست گیرد، آنگاه آن شخص میتواند تصمیم بگیرد که فرد سالمند ناتوان از انجام امور هست یا خیر. اگر نه، ممکن است لازم باشد شما درخواست سرپرستی یا نگهداری از سالمند را کنید. شاید بهتر باشد با یک گروه مشاوره وکلا یا یک وکیل قانونی مشورت کنید تا بهتر بدانید که چه می‌توان کرد.
مقالاتی که در مجله سلامت اول به شما پیشنهاد می‌شود:
