در جوامع پیشرفته امروز به دلیل پیشرفتهای شگرف دانش پزشکی و بهداشت عمومی روند رشد جمعیت افراد سالمند در حال افزایش است و همین امر سبب شده تا انگیزه و میانگین امید به زندگی در انسان بیشتر و بیشتر گردد. نمودهای عمده این روند افزایش در نسبت جمعیت، قطعاً یک سری پیامدهای اقتصادی و اجتماعی را در بر خواهد داشت که در توسعه همه کشورهای پیشرفته و یا درحال توسعه با توجه با ساختار اجتماعی و پیشینه های فرهنگی مختلف و نیز ترتیبات مربوط به بهداشت عمومی و تأمین اجتماعی بسیار حائز اهمیت خواهد بود شواهد زیادی نشان می دهند که بر خلاف تصور گذشته، پیری بدنی تحت تأثیر ژنها نیست، بلکه عناصر مربوط به شیوه زندگی نیز به همان نسبت تأثیر قدرتمندی بر پیری دارند. این مفهوم مهمی است که باید در ذهن داشته باشیم که میتوانیم و باید مسوولیت شیوه ای را که برای گذران عمر خود به کار می گیریم به عهده بگیریم همانطور که طول عمر افزایش می یابد، اهمیت رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت نیز با توجه به حفظ کارکرد و استقلال افراد و افزایش کیفیت زندگی آنها روز به روز بیشتر آشکار میشود.
آشکار است که با افزایش تعداد سالمندان مسایل و مشکلات حمایتی، اجتماعی، توانبخشی و بهداشتی- درمانی آنها نیز افزایش خواهد یافت به طوری که در حال حاضر بیش از 36 درصد هزینه های مراقبت های بهداشتی صرف افراد مسن میگردد .
سازمان جهانی بهداشت ( 2006 ) برنامه هایی را با تمرکز بر فرآیندهای توانمندسازی در سالمندان در سه حوزه افراد سالمند و توسعه، بهبود سلامتی و رفاه در سالمندان و اطمینان بخشی در ایجاد محیط های توانمندکننده و حمایتی را مورد توجه قرار داده است.سازمان خدمات بهداشتی و انسانی آمریکا، جهت ارتقاء سلامتی در سالمندان به ورزش منظم، عدم مصرف سیگار، اجتناب از مصرف الکل، تغذیه مناسب و ایمن سازی متناسب با سن تأکید میکند.
نتایج مطالعات نشان می دهد که طراحی و اجرای مداخله آموزشی، میتواند تفاوت معناداری در میزان کیفیت زندگی سالمندان به وجود آورد.
علیرغم وجود مدارک واضح مبنی بر تأثیر فعالیت جسمانی بر رفاه جسمانی و کیفیت زندگی سالمندان تعداد زیادی از سالمندان زندگی بی تحرک دارند و مهم است که مراقبین سالمندان بیمار از قبیل دیابت و آرتریت، توصیه هایی را برای فعالیت جسمانی به عنوان بخشی روتین از درمان آنها داشته باشند و این نیازمند به افزایش آگاهی ما درباره تداوم و افزایش سطح فعالیت جسمانی سالمندان در سطح جمعیت دارد علت تأثیر مداخله حاضر بر افزایش کیفیت زندگی سالمندان شاید این امر باشد که در مداخله آموزشی سعی می شود که عوامل فردی مؤثر بر کیفیت زندگی بررسی شود و متناسب با مرحله فرد، محتوا و استراتژی های آموزشی تهیه شود.
گرچه پیر شدن جمعیت از نتایج مثبت توسعه به شمار می آید ولی اگر برای مواجهه با آن در جهانی توسعه یافته آماده نباشیم، عوارض و پیامدهای منفی بسیاری در پی خواهد داشت. از جمله تغییر ساختار خانواده از نوع گسترده به نوع هسته ای و جذب زنان به بازار کار سبب میشود که امکانات خانواده ها برای نگهداری از سالمندان به شدت کاهش یابد و باری که خانواده ها قبلأ به تنهایی به دوش میکشیدند را به ناچار با دولتها تقسیم کنند. در این زمینه نقش و مشارکت سازمان-های غیر دولتی مراقبت از سالمندان بسیار با اهمیت تلقی می شود.
با توجه به اینکه سالمندان، از نظر عاطفی، اجتماعی و فیزیکی نیازمند حمایت هستند و مانند بقیه مردم، میل و رغبت زیادی به زندگی سالم در جامعه دارند و ناتوانی هایی که با افزایش سن احساس میکنند نیاز آنها را به این حمایت بیشتر میکند، توانمند کردن آنها جهت ورود به مراحل مختلف سالمندی، میتواند از مشکلات آنها بکاهد و دستیابی آنها را به زندگی مستقل امکانپذیر سازد. شرکت در تمرینات ورزشی گروهی و پیاده روی، در ایجاد سلامتی و کاهش خستگی جسمی و روحی همچنین ارتقاء کیفیت زندگی آنها نقش به سزایی دارد.
