سالمند بر این باورند که نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد چه زمانی یک فرد سالمند نیاز به کمک اضافی از قبیل پرستار و یا نگهداری در منزل و یا نیاز به فردی که او را تحت مراقبت قرار بگیرد (مراقب سالمند)، دارد. تغییر مشخصی در زندگی فرد سالمند باید مد نظر قرار بگیرد با وجود این هیچ تغییری در نوع زندگی افراد سالمند نباید بدون مشورت با آن ها ، اعضای فامیل ، پزشکان و مرکز مراقبت از سالمند رخ دهد.
نشانه های خطر:
افت ناگهانی وزن می تواند دلالتی بر این باشد که فرد سالمند به اندازه ی کافی غذا نمی‌خورد و برای خود زمانی برای پخت و پز غذا در نظر نمی گیرد. یک مراقب سالمند می‌تواند چنین وظیفه‌‌ای را برعهده بگیرد.
عدم استفاده‌ی دارو و یا استفاده بیش از حد دارو این نشانه ها می تواند به علت حواس پرتی، فراموشی، عدم درک درست از صحبتها و تجویز دکتر باشد. یک پرستار یا مراقب سالمند می‌تواند مسئولیت رسیدگی به وضعیت درمانی سالمند را بر عهده بگیرد.
نشانه های زخم و مصدومیت اشاره به مشکلات جسمانی اعم از ضعف بدنی ، فراموشی و یا استفاده ی بیش از حد از الکل. نظارت پرستار سالمند یا مرکز مراقبتی معتبر ضروری است.
بدتر شدن عادت های شخصی شامل استحمام نا منظم ، عدم اصلاح مو و ریش صورت و یا عدم استفاده از دندان مصنوعی می تواند نشانه ای از ضعف روحی و جسمی باشد. یک مراقب سالمند می‌تواند علاوه بر برعهده گرفتن مسئولیت پرستاری سالمند، همدم مناسبی هم باشد (مهم است که پرستار سالمند درست انتخاب شود).
افزایش تصادفات رانندگی می تواند نشانه ای از کاهش سرعت عکس العمل سالمند در برابر حوادث و محیط پیرامون ، ضعف بینایی ، ضعف جسمانی و یا عدم رانندگی درست و مشکل در استفاده از دوچرخه و موتور باشد. بررسی های پزشکی مستمر با نظارت مرکز مراقبتی توصیه می‌شود.
فراموشی کلی شامل عدم پرداخت قبوض، فراموشی قرار ملاقات ها ، فراموشی مکرر اسم و آدرس و شمارهی تلفن و وعده های غذایی. در سنین بالا طبیعی است. بیشتر پرستاران سالمند توانایی ارتباط با سالمندانی با مشکل فراموشی را دارند. (در مورد این موضوع حتما به مرکز مراقبتی و پرستار سالمند توضیح دهید)
سوء ظن شدید تصور بر این باور که اعضای فامیل ، دوستان ، آشنایان ، همسایه ها ، دکتر ها و … همگی بر علیه او توطئه کرده اند و قصد آسیب به وی را دارند و همچنین ترس بیش از حد از عواقب کارها نشانه ای از این مورد است. (نیاز به مشاوره)
رفتار عجیب و غریب از هر نوعی که هست می تواند نشانه ی خطر باشد . این رفتار ها از قبیل پوشیدن لباس های گرم مثل کت و کاپشن در هوای گرم تابستان یا نپوشیدن لباس و کفش و بیرون رفتن از خانه در هنگام زمستان می باشد.
از خود بی خود شدن و عدم شناخت خود از قبیل فراموشی این که کجا زندگی می کند ، اعضای فامیل را نشناسد و یا سخن گفتن با افرادی که وجود خارجی ندارند همگی از نشانه هایی است که اطرافیان باید به آن ها توجه کنند و اقدامات مناسب از قبیل بردن سالمند به خانه ی سالمندان یا نگهداری سالمند در خانه را مد نظر قرار دهند.
