بی اختیاری ادرار چیست؟ علل، انواع و درمان بی اختیاری ادرار در زنان و مردان

بی‌اختیاری ادرار یا urinary incontinence، یکی از مشکلات رایج بوده که بیشتر در افراد با سنین بالا، زنانی که به تازگی زایمان کرده‌اند و هم‌چنین، افرادی که یائسه شده‌اند دیده می‌شود. بی اختیاری ادرار، ممکن است به دلایل مختلفی در زنان و مردان ایجاد شود که برخی از این دلایل موقتی بوده و می‌تواند پس از درمان از بین روند.

از انواع این دلایل می‌توان به مصرف برخی از داروها، سبک زندگی فرد و عوامل عصبی اشاره نمود که همه‌ی این عوامل می‌توانند بر فعالیت‌های روزانه فرد تاثیر گذاشته و زندگی او را تحت تاثیر قرار دهند. به‌طورکلی، این بیماری می‌تواند به علت وجود بیماری‌های قابل کنترل و قابل درمان در افراد ایجاد شود؛ بنابراین درصورتی‌که پرستار بیمار، متوجه علائم مربوط به بی اختیاری ادرار در فرد شد؛ باید وضعیت او را برای معاینه نمودن به پزشک اطلاع دهد.

بی اختیاری ادرار

بی‌ اختیاری ادرار، وضعیتی است که افراد توانایی کنترل ادرار خود را در آن از دست می‌دهند و به صورت غیرارادی، ادرار می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، در این بیماری، فرایند طبیعی دفع ادرار به دلایل متعددی مختل گشته و فعالیت عضلات مثانه بیش‌ازحد معمول افزایش می‌یابد؛ و با منقبض شدن غیر ارادی عضلات کف لگن، باعث نشت ادرار به صورت غیر ارادی می‌شوند.

از مهم‌ترین عوامل بی اختیاری ادرار در زنان و مردان، می‌توان به ایجاد برخی از آسیب‌های عصبی، برخی از جراحی‌ها و داروها اشاره نمود. با توجه به این‌که این بیماری، در هر سنی ممکن است رخ دهد ولی با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد. به همین دلیل، بی اختیاری ادرار در سالمندان، ممکن است باعث افسردگی و منزوی شدن آن‌ها گردد.

علل ایجاد بی اختیاری ادرار

علل ایجاد بی‌ اختیاری ادرار در مردان یا زنان، می‌تواند به صورت موقت و یا طولانی مدت باشد. این بیماری در افراد مختلف مانند کودکان، زنان، مردان، سالمندان و زنان باردار ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد گردد. از مهم‌ترین دلایل ایجاد این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

•  یبوست که به اعصاب فشار می‌آورد.
• وجود برخی از بیماری‌ها مانند تومور، اختلالات کف لگن و دیابت
• وجود عفونت در دستگاه ادراری
•  سنگ کلیه
•  سنگ مثانه یا سرطان مثانه
•  سرطان پروستات در مردان که به صورت احاطه غده در دور مثانه مردان ایجاد می‌شود.
•  التهاب پروستات یا پروستاتیت در مردان
•  وجود یک بیماری مزمن در مثانه و یا التهاب مثانه
•  مصرف بیش از حد برخی از داروها مانند داروهای قلب، آرام‌بخش، داروهای فشارخون و آرام‌بخش‌های عضلانی
•  افزایش سن
•  سبک زندگی مانند مصرف بیش از حد الکل و مایعات حاوی کافئین
• آسیب‌های مغزی، آسیب‌های نخاعی و مشکلات عصبی مانند اسکلروزیس

بی اختیاری ادرار در زنان

بی اختیاری ادرار در زنان، به معنی از دست دادن کنترل مثانه در آن‌ها است. از شایع‌ترین نوع بی اختیاری در زنان، بی اختیاری استرسی که مثانه بیش از حد معمول فعال شده و بی اختیاری فوریتی می‌باشد. به‌طورکلی، بی اختیاری ادرار در خانم‌ها بیشتر از مردان است و این عارضه با افزایش سن نیز بیشتر هم می‌گردد. از مهم‌ترین عوامل ایجاد این بیماری در خانم‌ها، می‌توان به ضعیف بودن عضلات لگن آن‌ها اشاره نمود؛ زیرا ضعیف شدن لگن باعث افتادگی مثانه شده و در نهایت باعث بروز این بیماری می‌گردد. بهتر است بدانید در زنان میانسال، افتادگی مثانه ایجاد شده و می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی مانند چسبندگی مثانه به لگن شود.

بی اختیاری ادرار در مردان

بی‌اختیاری ادرار در مردان، به معنی عدم توانایی در کنترل دفع ادرار بوده که به صورت از دست دادن کنترل مثانه و نشت‌های کوچک خود را نشان می‌دهد. این بیماری در مردان، در مقایسه با زنان کم‌تر شایع بوده و مهم‌ترین دلیل آن تفاوت در آناتومی لگن زنان و مردان است.

هم‌چنین، شیوع این بیماری در زنان و مردان در سنین مختلف، متفاوت بوده و با توجه به این‌که دختران در دوران کودکی خود، کنترل مثانه را در کم‌ترین سن به دست می‌آورند؛ بنابراین در هنگام بالغ شدن، زودتر دچار این عارضه می‌شوند. همه‌ی این تغییرات در زنان، علاوه بر تفاوت آناتومیک در قسمت لگن، به دلیل آسیب‌هایی است که در هنگام زایمان به تاندون‌های کف لگن و هم‌چنین، عضلات لگن وارد می‌شود.

انواع بی اختیاری ادرار در افراد

با توجه به این‌که بی اختیاری ادرار در زنان و مردان ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد گردد، بنابراین دارای انواع مختلفی نیز است؛ که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

بی‌اختیاری فشاری

یکی از انواع این بیماری، بی اختیاری فشاری یا استرسی است که با ایجاد فشار زیاد و یا استرس زیاد بر روی مثانه ایجاد می‌گردد. این نوع از بی اختیاری، در اثر انجام اموری مانند بلند کردن اجسام سنگین، سرفه، خندیدن و غیره به وجود می‌آید. از مهم‌ترین عوامل ایجاد این نوع بی اختیاری، ضعف عضلات کف لگن است که در صورت انجام امور گفته شده باعث ایجاد فشار بر اندام مثانه شده و ادرار به صورت غیر ارادی تخلیه می‌گردد.

بی‌اختیاری فوریتی یا اضطراری

یکی دیگر از بی اختیاری ادرار، با نام بی اختیاری فوریتی شناخته می‌شود که در سالمندان و افزایش سن ایجاد می‌گردد. در این نوع بیماری، فرد میل شدیدی به دفع ادرار دارد، بنابراین به هیچ وجه توانایی کنترل ادرار خود را ندارد. از مهم‌ترین دلایل ایجاد این بیماری، می‌توان به وجود عفونت در دستگاه ادراری، انواع بیماری‌های عصبی و هم‌چنین آسیب‌های نخاعی اشاره کرد.

بی‌اختیاری سرریز

بی اختیاری سرریز یا بی اختیاری سرریز شونده، یکی از انواع بیماری‌هایی است که در آن، مثانه فرد به طور کامل مورد تخلیه قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل، ادرار در مثانه باقی مانده و هنگامی که بیش از حد معمول پر گردد، به صورت غیر ارادی سرریز می‌شود. معمولا، این نوع از بی‌ اختیاری در مردان بیشتر از زنان بوده و از مهم‌ترین عوامل به وجود آورنده آن می‌توان به وجود تومور، مصرف برخی از داروها، دیابت و سنگ کلیه اشاره نمود.

بی‌اختیاری عملکردی

نوع دیگری از بی اختیاری، بی اختیاری عملکردی بوده که به دلیل وجود اختلالات فیزیکی مانند آرتریت شدید و آلزایمر، ناتوانی‌های ذهنی و جسمی و یا روانی، فرد نمی‌تواند ادرار خود را کنترل نماید؛ زیرا این افراد دارای سرعت عمل خوبی نبوده و قبل از رسیدن به سرویس بهداشتی کنترل و عملکرد خود را از دست داده و به صورت غیر ارادی ادرار خود را تخلیه می‌کنند.

بی‌اختیاری ترکیبی

بی اختیاری ترکیبی، نوع دیگری از بی اختیاری ادرار است که در آن افراد بیش از یک نوع بی اختیاری را تجربه می‌کنند؛ به عبارت دیگر، این نوع از بی اختیاری ترکیبی از بی‌ اختیاری استرسی و فوری است.

روش‌های درمانی بی اختیاری ادرار

روش های درمانی بی اختیاری ادرار در زنان و مردان با یکدیگر متفاوت است. در ادامه به بررسی این روش های درمانی می‌پردازیم:

درمان بی اختیاری ادرار در مردان

انتخاب روش های درمانی در مردان با توجه به علت، نوع و شدن آن انجام می‌شود. از روش های درمانی بی اختیاری ادرار در مردان، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

درمان با استفاده از دارو

اگر دلیل این بیماری در مردان، بزرگی پروستات خوش‌خیم باشد؛ باعث ایجاد ناهماهنگی در انقباضات مثانه فرد شده و در نتیجه بی اختیاری فوریتی را به وجود می‌آورد. در این صورت، برای درمان این عارضه از درمان‌های دارویی استفاده می‌شود.

1.  تجویز داروهایی مانند پرازوسین و تامسولوسین که علاوه بر خروج آسان ادرار از مثانه، باعث گشاد نمودن گردن مثانه می‌شود. هم‌چنین، پزشک داروهایی را برای کوچک گشتن سایز پروستات مانند فیناستراید تجویز می‌کند.
2.  تجویز داروهایی مانند سولیفناسین، تولترودین و اکسی بوتینین که علاوه بر کاهش انقباضات غیرارادی مثانه، کاهش تنگی مسیر ادراری می‌شوند.

درمان با استفاده از جراحی

یکی دیگر از روش‌هایی که برای درمان بی اختیاری ادرار در مردان، صورت می‌گیرد استفاده از جراحی است. پزشک زمانی جراحی را انجام می‌دهد که استفاده از داروها برای درمان موثر نباشد. به همین دلیل، برای کوچک کردن پروستات حجم گرفته از جراحی شکمی استفاده می‌گردد. از انواع این جراحی‌ها به موارد زیر اشاره می‌کنیم:

 اسفنکتر مصنوعی

این نوع جراحی که با استفاده از بی حسی نخاعی صورت می‌گیرد، با استفاده از دستگاه اسفنکتر است. اسفنکتر، دارای سه قسمت کاف ( دور مجرای ادراری)، بالون یا مخزن (در شکم) و یک پمپ ( در بیضه) قرار می‌گیرند. درصورتی‌که اجزای کاف دستگاه، پر از مایع شود، باعث فشار آمدن بر مجرا شده و از ریزش ادارار جلوگیری می‌کند. هم‌چنین، هنگامی که فرد می‌خواهد ادرار کند، پمپ را فشار داده. کاف که در دور مجرای ادراری می‌باشد، تخلیه می‌گردد تا ادرار صورت گیرد و بعد از آن، دوباره اجزای کاف به صورت اتوماتیک پر از مایع شده و مجرای ادراری بسته می‌گردد.

عمل اسلینگ

این عمل در آقایان که مشابه عمل اسلینگ در بانوان است، پزشک یک نواری را که از جنس پلی پروپیلین بوده در زیر مجرای ادراری قرار می‌دهد؛ دو طرف نوار به استخوان لگن وارد شده و زمانی که در شکم فشار به وجود می‌آید، از ریزش ادرار در این حین جلوگیری می‌شود.

درمان بی اختیاری ادرار در زنان

درمان نمودن بی‌ اختیاری ادرار در زنان، یکی از مهم‌ترین مسائلی است که می‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی زنان شود. ناتوانی در کنترل ادرار زنان، به دلایل مختلفی مانند زایمان، یائسگی و یا تغییرات هورمونی به وجود می‌آید؛ که برخی از زنان به دلیل ابتلا به این بیماری، استرس زیادی را متحمل می‌شوند. روش های زیادی برای درمان بی اختیاری وجود دارد که به آن‌ها می‌پردازیم:

تقویت عضلات کف لگن یا تمرین کگل

یکی از روش های که می‌تواند به درمان این عارضه در زنان کمک کند، انجام تمرینات کگل است. زنان می‌توانند با استفاده از این تمرینات، عضلات کف لگن را تقویت نموده و عملکرد آن را بهبود دهند. هم‌چنین این تمرینات می‌تواند باعث شود که فرد بتواند ادرار خود را کنترل نماید. در تمرینات کگل، فرد باید عضلات مربوط به اطراف مجرای ادراری را منقبض کند و واژن خود را به سمت بالا و داخل بکشد؛ و از انقباض عضلات دیگر جلوگیری نماید.

تمرینات مثانه

تمرینات مثانه به دو صورت سرکوب کردن احساس فوریت و هم‌چنین، ادرار نمودن در فواصل زمانی منظم است. در روش اول، فرد بیمار باید به صورت طولانی مدت عضلات کف لگن خود را منقبض نموده و در صورتی که احساس تخلیه ادرار به او دست داد باید جلوگیری کند.

سپس بعد از کشیدن نفس عمیق و رفع نمودن احساس تخلیه، به آرامی به سمت سرویس بهداشتی حرکت نماید؛ و در روش دوم، در صورتی که فرد برای تخلیه ادرار خود هر یک ساعت یک‌بار اقدام می‌کند، باید در هر بار این فاصله را حداقل 15 تا نیم ساعت به تاخیر بیندازد. تا زمانی که آن را به 3 ساعت یک‌بار افزایش دهد.

ایجاد تغییرات در شیوه زندگی

یکی دیگر از روش‌هایی که می‌تواند به درمان بی اختیاری ادرار در زنان کمک کند، ایجاد تغییراتی در سبک زندگی فرد است؛ که به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

مصرف آب و مایعات:
برای درمان این بیماری، باید حجم مایعاتی که فرد در طول روز مصرف می‌کند، حدود یک و نیم لیتر باشد. هم‌چنین، باید میزان مصرف مایعات را در طول روز پخش نمایید؛ و از ساعت 8 شب به بعد از مصرف مایعات خودداری کنید.

تنظیم نمودن عملکرد روده:
درصورتی‌که فردی یبوست داشته باشد، باید برای درمان آن اقدام نماید و مدفوع خود را به 3 دفعه در هفته برساند. هم‌چنین، میوه و سبزیجات را در رژیم غذایی خود بگذارد.

کاهش وزن:
یکی دیگر از مواردی که در درمان بی اختیاری ادرار موثر است، کاهش وزن و کنترل وزن فرد است.

درمان های دارویی بی اختیاری ادراری در زنان

با استفاده از روش های درمانی، می‌توانید انقباضات مثانه و هم‌چنین فشار ایجاد شده در مثانه را کاهش دهید:

داروهای آنتی موسکارینی:
استفاده از این داروها، می‌تواند به کاهش انقباضات عضله دترسور در مثانه کمک نموده و بی اختیاری فوریتی و هم‌چنین تکرر ادرار را درمان کنند. از مهم‌ترین داروهای آنتی موسکارینی می‌توان اکسی بوتنین، تولترودین و سولیفناسین اشاره نمود.

استروژن:
استفاده از کرم موضعی استروژن در بانوانی که یائسه شده‌اند، می‌تواند باعث کاهش عفونت‌های ادراری و هم‌چنین، بهبود مخاط سیستم ادراری شده و در نتیجه به کنترل ادرار کمک کند. استفاده از این دارو به صورت خوراکی می‌توان به تشدید بی اختیاری ادرار کمک نماید.

دولوکستین:
تنها دارویی است که دارای مجوز (FDA) برای درمان این بیماری است. استفاده از این دارو به افزایش قدرت اسفنگتر مجرای ادراری کمک نموده و از ریزش ادرار به صورت غیر ارادی جلوگیری می‌کند.

درمان‌های جراحی

یکی دیگر از روش های درمان بی اختیاری ادرار در زنان، انجام عمل‌های جراحی است. قبل از انجام این عمل‌ها، پزشک باید تست‌هایی مانند نوار مثانه از بیمار انجام دهد تا بتواند نوع عمل را انتخاب نماید. هم‌چنین پزشک باید با بررسی‌های دقیق پرولاپس های لگنی، بتواند به تشخیص افتادگی رحم، افتادگی مثانه بپردازد. انواع روش های جراحی زیادی برای درمان این عارضه در زنان وجود دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

جراحی شکمی:
یکی از روش های درمانی است که همانند روش برچ، به دو صورت باز و لاپاراسکوپیک انجام می‌گردد.

جراحی از طرق واژن:
در این روش که همانند اسلینگ صورت می‌گیرد از فاشیای بدن بیمار استفاده شده و یک نوار با عرض 1 یا 2 سانتی‌متر، برداشته شده و در زیر گردن مثانه می‌گذارند.

روش مینی اسلینگ:
در این روش از درمان بی اختیاری ادرار در زنان، با استفاده از یک برش کوچک مش، قسمت‌های کوچکی در زیر قسمت میانی مجرا به گونه‌ای گذاشته شده که از سوراخ ابتوراتور رد نگردد.

روش‌های آندوسکوپی:
در این روش از درمان بی اختیاری، مواد حجم دهنده مانند چربی، سلول‌های بنیادی و کلاژن توسط آندوسکوپ در گردن مثانه تزریق می‌گردد. در کوتاه‌ترین زمان ممکن تاثیر خود را نشان می‌دهد.

 لیزر:
یکی دیگر از روش های درمان، استفاده از لیزر است. استفاده از این روش پیشرفته، علاوه بر تقویت عضلات لگن، بازیابی کنترل مثانه می شود.این روش، دارای عوارض جانبی کمی بوده و به زنان این امکان را می‌دهد که فقط با چند جلسه انجام آن، به تحریک تولید کلاژن و هم‌چنین تقویت بافت‌های پشتیبان مثانه بپردازد و در نتیجه باعث درمان بی اختیاری ادرار در زنان به صورت مستقیم شود.

مش بی اختیاری بانوان

مش‌ بی اختیاری بانوان، به صورت نوارهای توری U شکل و باریکی بوده که آن را همانند یک زنجیر، زیر مجرای ادرار نصب می‌کنند تا با تقویت آن، از تخلیه ادرار به صورت غیرارادی جلوگیری نمایند. به‌طورکلی، یکی از راه‌های درمان بی اختیاری استرسی، استفاده از مش‌ بی اختیاری است که این مش از مثانه و مجرای ادراری محافظت نموده و باعث کنترل و مدیریت ادرار در فرد می‌شود.

این مش را به صورت جراحی که به آن، جراحی اسلینگ گفته می‌شود که این جراحی به دو نوع TOT و TVT تقسیم‌بندی می‌گردد. این جراحی‌ها شبیه به هم بوده و به این صورت هستند که در آن‌ها یک مش نواری شکل، از زیر مجرای ادرار عبور داده و به صورت آویزان باقی می‌ماند.

چرا بی اختیاری ادرار در زنان شایع تر است؟

بی اختیاری ادرار، ممکن است برای هر فردی رخ دهد؛ اما بهتر است بدانید این بیماری بیشتر در زنان شایع‌تر است؛ زیرا زنان به دلیل بارداری، زایمان و یائسگی، بیشتر در معرض بی اختیاری ادرار قرار دارند. هر کدام از این عوامل در زندگی زنان، می‌تواند باعث ایجاد اختلالاتی در مثانه گردد.

به عنوان مثال، بارداری در زنان یکی از عواملی است که می‌تواند باعث ایجاد دفع غیر ارادی ادرار در مدت زمان کوتاهی باشد که این بیماری پس از زایمان بهبود می‌یابد. هم‌چنین، ممکن است برخی از زنان بعد از زایمان، به دلیل فشاری که بر ماهیچه‌های کف لگن وارد می‌شود، دچار بی اختیاری در ادرار گردند. یکی دیگر از عوامل بی اختیاری ادرار در زنان، یائسگی در زنان است که باعث می‌شود بدن دچار تغییرات زیادی شده و کنترل مثانه خود را از دست دهند.

تشخیص بی اختیاری ادرار در زنان

برای تشخیص بی اختیاری ادرار در زنان، حتما باید به پزشک مراجعه نموده تا با همکاری آنان، بتوانید دلیل آن را پیدا کنید. برای تشخیص این موضوع، گاهی اوقات پزشک از شما می‌خواهد جزئیاتی مانند، زمان ادرار، تعداد دفعات ادرار و هم‌چنین، میزان ترشح مایعات از مثانه خود را یادداشت نمایید؛ و با پرسیدن سوالات زیر به تشخیص علائم آن پرداخته و الگوی نشت را تشخیص می‌دهد.

•  چه مدت زمانی است که بی اختیاری را تجربه می‌نمایید؟
• نشت و ریختن ادرار در چه مواقعی افزایش می‌یابد؟
• هر چند وقت یک بار برای ادرار می‌روید؟
• در هر بار چه مقدار ادرار نشت می‌نماید؟

درصورتی‌که پزشک نتواند با استفاده از سوالات بالا به تشخیص علائم بی اختیاری ادرار بپردازد، آزمایش‌های زیر را انجام می‌دهد تا علاوه بر تشخیص آن بتواند نوع درمان آن را نیز انتخاب کند:

معاینه فیزیکی

در این مرحله از آزمایش، پزشک برای بررسی وضعیت لگن معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. این نوع معاینه فیزیکی که معمولا به مثانه پر صورت می‌گیرد، پزشک از بیمار تقاضا می‌کند، زمانی که در حالت نشسته است سرفه نماید؛ و هم‌چنین، لگن فرد را در صورت خوابیده بررسی می‌کند تا استقامت ماهیچه‌ای او را بررسی کند.

نمونه ادرار

گاهی اوقات، پزشک برای تشخیص بی اختیاری ادرار در زنان، یک آزمایش از ادرار بیمار می‌گیرد.

•  با استفاده از این کار به تشخیص علائم عفونت در ادرار می‌پردازد.
•  تست دیگری که برای تشخیص علائم بی اختیاری از ادرار می‌گیرد، اندازه‌گیری میزان خروج ادرار در مقابل میزان باقیمانده ادرار در مثانه است. پزشک برای این کار از یک سوند و یا تست فراصوت استفاده می‌نمایند. با استفاده از این کار می‌خواهد ببیند که هنوز در مثانه ادراری وجود دارد یا نه. در صورت وجود داشتن، این معنی را می‌دهد که در مسیر ادراری مانعی وجود داشته و یا یک مشکل عصبی و یا مشکل عضلانی در مثانه به وجود آمده است.
•  تست بعدی در مورد ادرار، بررسی نحوه کار کردن کلیه‌ها است.

سونوگرافی مثانه

یکی دیگر از آزمایش‌های بدون درد که برای تشخیص بی اختیاری ادرار در زنان انجام می‌شود، سونوگرافی مثانه است؛ که در این آزمایش، از با استفاده از امواج صوتی، تصویری از اندام‌های داخلی مانند مثانه ایجاد می‌گردد و سپس پزشک به بررسی آن می‌پردازد.

تست استرس

تست استرس، یکی دیگر از روش های تشخیص بی اختیاری ادرار در زنان بوده که با استفاده از سرفه کردن انجام می‌گردد. در این آزمایش، پزشک به بررسی فعالیت‌هایی مانند پریدن و دویدن پرداخته تا ببیند با سرفه کردن در هنگام انجام دادن این فعالیت‌ها ادراری نشت می‌شود یا نه.

سیستوگرام

برای تشخیص علائم این بیماری، با استفاده از اشعه ایکس، فعالیت مثانه را بررسی می‌کنند. در این روش، پزشکان برای تزریق نمودن رنگ در مثانه و مجرای ادراری از یک سوند استفاده می‌کنند. در این صورت پزشک می‌تواند اتفاقات رخ داده و وجود هر گونه مشکلی را تشخیص دهد.

سیستوسکوپی (Cystoscopy)

یکی دیگر از روش های تشخیص بی اختیاری ادرار، سیستوسکوپی است. به طورکلی، یک لوله انعطاف‌ پذیر و باریک که در انتهای آن دوربین وجود دارد را وارد مثانه و یا مجرای ادراری نموده تا بتوانند فعالیت آن را از نزدیک مشاهده کنند.

تست اورودینامیک یا تست نوار مثانه

در این تست، به وسیله یک سوند، مثانه را پر از آب می‌کنند و با استفاده از یک مانیتور، به طور همزمان فشارهای وارد شده بر دیواره‌های مثانه را اندازه‌گیری می‌نماید. هم‌چنین، در این آزمایش، به بررسی استقامت ماهیچه‌ای پرداخته می‌شود. تا تشخیص دهند که مثانه تا چه اندازه توانایی نگهداری ادرار را دارد.

عوارض و خطرات بی اختیاری ادرار

از دست دادن کنترل مثانه و یا عدم نگه داشتن ادرار می‌تواند باعث به وجود آوردن انواع ناراحتی‌ها و عوارض در مردان و زنان شود. از مهم‌ترین عوارض این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

•  ایجاد انواع مشکلات پوستی مانند زخم‌های پوستی، عفونت‌های پوستی و کدر شدن پوست
•  ایجاد تاثیراتی بر کیفیت زندگی اجتماعی و شخصی فرد
•  ایجاد عفونت در دستگاه ادراری و عفونت‌های مکرر
•  پرولاپس که با ضعیف شدن عضلات کف لگن، واژن، مثانه و مجرای ادرار دچار اختلال شده و باعث افتادگی می‌شود.
•  ایجاد افسردگی و اضطراب در فرد، خجالت و منزوی شدن اجتماعی

به نقل از mayoclinc:

عوارض بی اختیاری ادرار مزمن عبارتند از:

• مشکلات پوستی: بثورات، عفونت های پوستی و زخم ها می توانند از پوست دائما مرطوب ایجاد شوند.
• عفونت های دستگاه ادراری: بی اختیاری خطر ابتلا به عفونت های مکرر دستگاه ادراری را افزایش می دهد.
• بر زندگی شخصی شما تأثیر می گذارد: بی اختیاری ادرار می تواند بر روابط اجتماعی، کاری و شخصی شما تأثیر بگذارد.

 

جمع‌بندی
همان‌طور که در بالا اشاره کردیم، بی اختیاری ادرار یکی از مشکلات رایجی بوده که ممکن است در هر سنی رخ دهد. ولی با این حال بسیاری از مردم گمان می‌نمایند که این بیماری فقط با افزایش سن ایجاد می‌گردد. بی اختیاری ادرار در مردان و زنان می‌تواند بر زندگی آن‌ها تاثیر گذاشته و کیفیت زندگی آن‌ها را مختل نماید.

این بیماری، گاهی ممکن است بر اساس دلایلی مانند زایمان و بارداری ایجاد شود که بعد از مدت زمان کوتاهی قابل بهبود است؛ اما گاهی این بیماری می‌تواند به صورت دائمی به وجود آید که در این صورت پزشک با تشخیص نوع آن، درمان‌هایی را برای شما تجویز می‌کند؛ که با استفاده از آن‌ها می‌توان بی اختیاری ادرار را درمان نمود.

سوالات متداول

بی اختیاری ادرار چه نوع بیماری است؟
بی اختیاری ادرار، یکی از بیماری‌های شایع است که می‌تواند بر اساس عوامل زیادی مانند سرطان، یبوست، اختلال در پروستات مردان، افزایش سن و غیره ایجاد گردد. در این بیماری فرآیند ادرار دچار اختلال شده و فرد کنترل مثانه خود را از دست می‌دهد.
انواع رایج بی اختیاری ادرار کدامند؟
انواع بی اختیاری ادرار در افراد عبارت‌اند از بی اختیاری اضطراری، بی اختیاری استرسی، بی اختیاری عملکردی و بی اختیاری سر ریزشونده
بهترین درمان برای بی اختیاری ادرار چیست؟
بهترین نوع درمان برای بی اختیاری ادرار مانند تمرینات تقویتی، جراحی و غیره با توجه به نوع و شدت آن صورت می‌گیرد.

بی اختیاری ادرار در زنان چطور رفع می شود؟

بی اختیاری ادرار در زنان، علاوه بر انجام تمرینات کگل، داروهای تجویزی با استفاده از جراحی مثانه قابل درمان است.