نگهداری و پرستاری کودک؛ تمام وقت و نیمه وقت

وظایف اصلی پرستار بچه در مراقبت از کودک در منزل

پرستار کودک براساس نیازهای مشخص شده خانواده و بر‌اساس قرارداد می‌تواند وظایف متغیری داشته باشد؛ اما مهم‌ترین وظایف یک پرستار نوزاد یا کودک استخدام شده برای مراقبت کودک در منزل، عبارتند از: نگهداری کودک، توجه به شرایط روحی و روانی کودک، پشتیبانی در یادگیری و تحصیل، ارتباط با خانواده، ایجاد فضای بازی و خلاقیت که در ادامه مختصری در مورد هر یک ار این موارد توضیح داده شده است:

مراقبت از کودکان و نوزادان در خانه

مهم‌ترین وظیفه پرستار در منزل، مراقبت از کودک و نوزاد است. پرستار باید محیطی امن در خانه برای نگهداری کودک در منزل، ایجاد کند. پرستار بچه می‌بایست به امور تغذیه کودک، بهداشت شخصی نوزاد یا کودک نیز بپردازد. پرستار موظف است که کاملا مراقب سلامت کودکان و نوزادان باشد. مراقب کودک باید پیش‌زمینه‌ای در مورد کودک، موارد حساسیت‌زای کودک و مشکلات بچه داشته باشد و به انجام کمک‌های اولیه هم وارد باشد که در صورت بروز مشکل برای نوزاد یا بچه بتواند سریع اقدامات درست در جهت حفظ سلامتی و بهبود سریع‌تر کودک انجام دهد.

توجه به شرایط روحی و روانی کودک

پرستار نه تنها باید به مسائل جسمانی کودک رسیدگی کند، بلکه باید به شرایط روحی او نیز رسیدگی نماید. پرستار بچه با ایجاد محیطی صمیمانه، با انجام حمایت‌های احساسی درست و به‌موقع، بازی با کودک و تشویق او در انجام فعالیت‌ها می‌تواند به کودک حس اعتماد به‌نفس دهد و باعث ایجاد حس خوشحالی و رضایت در کودک شود.

زمانی‌که پرستار کودک بتواند از لحاظ روحی با بچه ارتباط برقرار کند؛ خیلی راحت‌تر می‌تواند از عهده وظایف تربیتی، مراقبتی کودک برآید؛ زیرا می‌تواند درک بهتری از کودک و خواسته‌هایش داشته باشد؛ که سبب می‌شود کودک هم بتواند در کنار او احساس امنیت بیشتری داشته باشد. درواقع در بسیاری از مواقع، پرستار کودک در منزل، نقش دوست و همدم بزرگسال را برای کودکان ایفا می‌کند،؛ همچنین در صورت نیاز، پرستار مراقب کودک، میتواند پل ارتباطی برای بیان خواسته‌ها و چالش‌های فرزندان به والدین باشد؛ از این رو بسیار واجب است که پرستار کودک حرفه‌ای در منزل، به اصول تربیتی کودک و روش‌های فرزندپروری مسلط باشد تا ارتباط بهتری با شیوه تربیتی کودک برقرار کند.

پشتیبانی در یادگیری و تحصیل

پرستار با کمک روش‌های نوین یادگیری و همراه با بازی می‌تواند کودک را آموزش دهد. اگر کودک محصل است، پرستار می‌تواند در امور آموزشی و تحصیلی به او یاری رساند. در راستای این وظیفه پرستار کودک باید به امور تحصیلی کودک آشنا باشد تا بهتر بتواند کودک را یاری کند.

به‌علاوه مراقب بچه باید محیطی برای کودک فراهم کند که با آرامش و امنیت بتواند به امور تحصیلی رسیدگی کند. در ضمن متناسب با سن کودک می‌تواند کودک را درگیر بازی‌های خلاقانه کند و به‌صورت غیر مستقیم و به همراه بازی و فعالیت‌های خلاقانه به امر آموزش مهارت‌های اجتماعی، هنری، تحصیلی و … بپردازد.

ارتباط با خانواده

پرستار کودک باید به‌طور مداوم با خانواده کودک در ارتباط باشد تا هم نیازمندی‌های آنها را به‌درستی درک نماید و هم بتواند در پاره‌ای از اوقات به خانواده در امر تعلیم و تربیت فرزندان، مشاوره داده و آنها را راهنمایی کند. البته پرستار باید دقیقا مطابق با مدل رفتاری که خانواده مدنظر دارد با کودک رفتار نماید.

هر چه پرستار یا نگهدار کودک بتواند ارتباط بهتری با خانواده کودک برقرار کند، راحت‌تر می‌تواند خواسته‌های آنان را درک کند و در انجام وظایفش موفق‌تر خواهد بود. بهتر است مراقب کودک روزانه گزارش‌هایی در رابطه با اتفاقات یا فعالیت‌های روزانه تهیه کند و در اختیار خانواده بچه قرار دهد.

ایجاد فضای بازی و خلاقیت

پرستار می‌تواند با ایجادی محیطی امن، شرایطی برای کودک به‌وجود آورد که بتواند به انجام فعالیت‌های نوآورانه و خلاق بپردازد. پرستار باید دوره‌های مربوطه را گذرانده باشد و به امر آموزش کودک در سنین مختلف تسلط کافی داشته باشد. کودکان به دلیل انرژی بالایی که در این سن دارند، مدام نیاز به جنب و جوش و فعالیت دارند تا علاوه‌بر تخلیه این انرژی مضاعف، بتوانند تفکر خلاق را نیز بیاموزند. بنابراین بازی و سرگرمی برای کودکان شامل دو بخش، به‌کاری گیری انرژی دوران کودکی در جهت مثبت و همچنین یادگیری و آموزش حل مسئله با روش‌های خلاقانه، می‌شود.

نگهدار کودک، با انجام بازی راحت‎‌تر می‌تواند با کودک ارتباط برقرار کند و موارد آموزشی را به او منتقل نماید. بازی‌ و سرگرمی برای کودکان می‌تواند گاه جنبه نشاط آور داشته باشد، تا مطابق با روحیه‌ی کودکان سبب تخلیه انرژی لازم برای بچه‌ها شود؛ همچنین گاهی لازم است تا برخی سرگرمی‌ها شامل بازی‌های فکری و حل مسئله باشند تا روحیه رویکرد خلاقانه در کودکان را تقویت نمایند.