تفاوت شیطنت و بیش فعالی چیست؟ اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (ADHD) یک اختلال دوران کودکی است که بر رشد مغز و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد که عموماً علائمی مانند بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری را نشان می‌دهد. اکثر مردم به اشتباه فکر می‌کنند که این یک شیطنت کودکانه است و به آن‌ها برچسب مزاحم می‌زنند یا به دلیل تنبلی و بی‌انضباطی مورد انتقاد توسط پرستار کودک قرار می‌گیرند. تفاوت شیطنت و بیش فعالی کودکان نیز کاملاً فاحش است. با این حال قصد داریم تا در این مقاله شما را با تفاوت شیطنت با بیش فعالی آشنا کنیم.
ADHD چیست؟
لازم است ADHD را در زمان مناسب پیدا کنید و درمان کافی برای آن انجام دهید. تاثیر نوروفیدبک بر بیش فعالی نوعی روش درمانی است. استرس روحی که چنین کودکانی از جامعه و خانواده تجربه می‌کنند بسیار وحشتناک است که این عامل می‌تواند منجر به افسردگی شدید، استرس روحی و همچنین از دست دادن کنترل در آن‌ها شود.
این یک بیماری روانی مزمن است که از دوران کودکی شروع می‌شود و از نوجوانی تا بزرگسالی ادامه دارد. شدت بیماری از فردی به فرد دیگر بسته به درجه اختلال متفاوت است، مانند خفیف، متوسط یا شدید. هیچ درمانی برای آن وجود ندارد مگر اینکه بتوان علائم را با تشخیص پزشکی به موقع کنترل کرد. همچنین نمی‌توان این بیماری را تنها با رفتارهای عادی کودکان مانند شیطنت مقایسه کرد.
به نقل از alphapsychiatry
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a childhood disorder that affects the development of the brain and the functioning of the brain generally shown signs like Hyperactivity, Inattentiveness, and Impulsiveness. Most people mistakenly think that this is childish mischief and labelled them as troublemakers, or criticized for being lazy and undisciplined.
Therefore, it is necessary to find ADHD at the right time and give it adequate treatment. Because of the mental stress that such children have to experience from society and family is so horrible. This can lead to severe depression and mental stress in them, and also causes loss of control.
It is a chronic mental illness that starts in childhood and lasts from adolescence to adulthood.
This will vary from person to person depending on the degree of the disorder, such as mild,” “moderate” or “severe.
There is no cure for it unless the symptoms can be controlled with a timely medical diagnosis. Through this article, we intend to make those who see ADHD as a mere child’s play aware of its orthodoxy and help them with proper treatment as soon as possible, and to save their future.
علت اصلی بیش فعالی چیست؟
اکثر کودکان بیش فعال یا ADHD نوع ترکیبی دارند، اما برخی ممکن است فقط بی‌توجه باشند یا برعکس. همچنین، بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD حداقل دارای یک وضعیت همزیستی هستند، از جمله یک اختلال عاطفی یا رفتاری (اضطراب، سرکشی مخالف، و غیره) یا یک اختلال رشد.
در صورت عدم درمان، ADHD می تواند مشکلات مادام العمر ایجاد کند. تنها راه برای اطمینان از اینکه کودک شما مبتلا به ADHD است یا خیر، این است که یک ارزیابی جامع از یک متخصص بهداشت دریافت کنید، که از متخصص اطفال کودک شروع می‌شود.
به عنوان یک والدین، داشتن فرزند مبتلا به ADHD می تواند فوق العاده طاقت فرسا و چالش برانگیز باشد. خبر خوب این است که قابل درمان است و کودکان می‌توانند زندگی شاد و سالمی داشته باشند.
تفاوت شیطنت و بیش فعالی کودکان در چیست؟
آنچه ADHD را از سایر شیطنت‌های کودکان و بیماری‌های دیگر متمایز می‌کند، دشواری تشخیص آن از دوران کودکی است. علائم در کودکان در سنین بسیار پایین، یعنی قبل از هفت سالگی ظاهر می‌شود. پیچیدگی آن همین است. این به این دلیل است که علائم بیماری بسیار شبیه به رفتارهای عمومی دوران کودکی کودکان است.
اکثر کودکان سالم به طور کلی بسیار فعال و بی‌دقت هستند. برخی از کودکان سطح انرژی بالاتری دارند. برای آن‌ها غیرقابل تحمل خواهد بود که دائماً در یک مکان بمانند و به یک چیز توجه کنند. آن‌ها با تلاش برای به‌دست آوردن خواسته‌ها، صرف نظر از اینکه خانواده و معلمان چقدر خسته باشند، به استفاده از انرژی و شیطنت خود ادامه می دهند. بنابراین تشخیص ADHD از شیطنت های کودکانه چندان آسان نیست.
همه کودکان متفاوت هستند و باید در نظر داشت که هیچ نمونه اولیه ای برای “عادی بودن” وجود ندارد. در واقعیت، یک خط باریک بین رفتار عجیب و غریب و رفتار غیرعادی وجود دارد. در برخی از مراحل، هر کودک لحظاتی از شیطنت یا کج خلقی خواهد داشت.رفتار استاندارد بسته به مرحله رشد کودک شما متفاوت خواهد بود. این به این دلیل است که رشد کودک هرگز خطی نیست. یعنی دو کودک هم سن ممکن است در مراحل کاملاً متفاوتی از بلوغ عاطفی و رشد اجتماعی باشند.
چگونه می‌توان تفاوت بین شیطنت و بیش فعالی کودکان را درک کرد؟
تشخیص تفاوت شیطنت با بیش فعالی کودکان می‌تواند دشوار باشد. تشخیص ADHD معمولاً شامل الگوی مداوم بی‌توجهی و یا بیش فعالی-تکانشگری است. کودکان ممکن است این علائم را در مدت زمان طولانی نشان دهند:
- مشکل تمرکز، به راحتی پرت می شود، در فکر گم می‌شود.
- به نظر می‌رسد وقتی با او صحبت می‌شود گوش نمی‌دهد.
- مشکل در اتمام کار، منحرف می‌شود.
- مشکل در پیروی از دستورالعمل ها، اشتباهات بی دقتی انجام می‌دهد.
- اغلب چیزهایی را گم می کند یا به اشتباه می اندازد، فراموش می‌کند.
- مدام بی قراری می‌کند، می‌پیچد، نمی‌تواند یک جا بنشیند.
- بیش از حد می‌دود یا بالا می‌رود، مدام در حرکت است. ذ
- بی‌وقفه صحبت می‌کند، پاسخ‌ها را واضح می‌کند، حرف دیگران را قطع می‌کند.
همه کودکان قرار است هر از گاهی برخی از این رفتارها را نشان دهند. اما برای کودکان مبتلا به ADHD، این رفتارها آن‌قدر شدید و پایدار است (بیش از 6 ماه طول می‌کشد) که زندگی را مختل می‌کند و برای نگهداری از کودکان بیش فعال باید به نکات مهمی نیز توجه داشته باشید.
تفاوت کودک شیطون با بیش فعال
در بیشتر مواقع شیطنت و بیش‌فعالی با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. باید بدانید که در واقع این دو عامل با یکدیگر متفاوت هستند که برای درک بهتر تفاوت شیطنت با بیش فعالی، به تفسیر هریک به‌طور جداگانه می‌پردازیم.
- شیطنت
شیطنت در اکثر مواقع به فعالیت‌هایی که با عدم رعایت قانون همراه هستند گفته می‌شود. این رفتارها متشکل از مجموعه‌ای از ناهنجاری‌ها مانند تخریب لوازم در دسترس، تعرض به دیگران، تولید صداهای ناهنجار و غیره است که اطرافیان را کلافه می‌سازد. یکی دیگر از موارد بیان‌کننده تفاوت شیطنت با بیش فعالی این است که شیطنت کودکان معمولاً بدون هدفی خاص و در اثر کنجکاوی و عدم کنترل احساسات و هیجانات است.
- بیش‌فعالی
اما بیش‌فعالی ADHD به وضعیتی گفته می‌شود که در آن کودک دارای انرژی بیش از حدی است، به‌گونه‌ای که خودش هم توانایی کنترل این انرژی را ندارد. او تنها بخشی از توانایی خود را را با انجام مکرر حرکاتی مانند بی‌قراری، عدم تمرکز و بالا و پایین پریدن تخلیه کرده و اطرافیان را به شدت کلافه می‌کند.
علاوه بر آن علائم این بیماری ممکن است مواردی مانند انجام چندکار به‌صورت همزمان و ناتوانی در کنترل پرحرکتی باشد. در هر صورت این وضعیت برای کودک با اثرات منفی بسیار زیادی مانند افت تحصیلی و عدم یادگیری مطالب، ترد اجتماعی و همچنین مشکلات سلامت روان همراه است، پس بهتر است با آگاهی هرچه سریعتر از تفاوت شیطنت با بیش فعالی، مشکل کودک را بررسی و درمان را آغاز کنید.
فرق بچه شیطون با بیش‌فعال
بچه شیطون تنها تحت تأثیر دوره کودکی و به اقتضای سن خود، اقدام به بازی و شیطنت می‌کند و میزان شیطنت آن به هیچ عنوان از حد نرمال تجاوز نمی‌کند، اما بچه بیش‌فعال با اقدامات و پرتحرکی‌های بیش از حد و اندازه خود اطرافیان و به‌ویژه پدر و مادر را به شدت آزار داده و عرصه را برای آن‌ها غیر قابل تحمل می‌کند.
یکی دیگر از موارد تفاوت شیطنت با بیش فعالی این است که کودک بیش فعال نیاز درمانی دارد. با طی کردن این مراحل کلیه رفتارهای غیرعادی کودک مدیریت شده و به صورت تدریجی علائم درمان در وی آشکار می‌شود. برای تشخیص بهتر این دو مورد بهتر است تست بیش فعالی کودکان انجام شود.
بچه بیش فعال چه تفاوتی با بچه شیطون دارد؟
در بیشتر مواقع والدینی که آگاهی و دانش کافی در این زمینه ندارند با مشاهده رفتارهای کودک خود نگران شده و به بیش‌فعال بودن آن شک می‌کنند. در صورتی‌که این‌چنین نیست؛ زیرا کودکان دچار بیش‌فعالی علائم مخصوص به خود را دارند.
برخی از مهمترین موارد تفاوت شیطنت با بیش فعالی عبارت‌اند از:
- ناتوانی جهت نشستن در یک محیط آرام
- بی قراری زیاد و دائمی
- ناتوانی برای تمرکز روی کارها
- داشتن فعالیت فیزیکی بیش از حد نرمال
- گفت‌وگو و صحبت کردن بسیار زیاد و بدون توقف
- عدم صبوری جهت منتظر ماندن در صف‌های مختلف
سوالات متداول
-
فرق بچه شیطون با بیش فعال چیست؟
بچه شیطون تنها تحت تأثیر دوره کودکی و به اقتضای سن خود، اقدام به بازی و شیطنت می‌کند اما بچه بیش‌فعال با اقدامات و پرتحرکی‌های بیش از حد و اندازه خود اطرافیان و به‌ویژه پدر و مادر را به شدت آزار داده و عرصه را برای آن‌ها غیر قابل تحمل می‌کند.
-
علت اصلی بیش فعالی در کودکان چیست؟
استرس زیاد
