عفونت ادراری در کودکان

عفونت ادراری در کودکان یکی از مشکلات شایع پزشکی است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این عفونت‌ها معمولاً توسط باکتری‌ها، به ویژه باکتری اشرشیا کلی (E. coli) که به طور طبیعی در روده‌ها زندگی می‌کنند، ایجاد می‌شوند. عفونت ادراری می‌تواند در هر قسمتی از دستگاه ادراری، از جمله کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادراری رخ دهد.

کودکان، به خصوص دختران، به دلیل کوتاهی مجرای ادراری بیشتر مستعد به عفونت ادراری هستند. علائم عفونت ادراری در افراد با سن کم می‌تواند شامل درد یا سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار، تب، بوی نامطبوع ادرار و در برخی موارد درد شکم یا کمر باشد. نوزادان و کودکان کوچک ممکن است علائمی نظیر بی‌قراری، کاهش اشتها و گریه بی‌وقفه نیز نشان دهند.

تشخیص عفونت ادراری معمولاً با آزمایش ادرار انجام می‌شود. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت است. همچنین، به کودکان آموزش داده می‌شود که بهداشت شخصی خود را به خوبی رعایت کنند، مثلاً به درستی و به طور کامل مثانه خود را تخلیه کرده و مقدار کافی مایعات مصرف کنند. اگر خود قادر به انجام این کار نیستید، یک پرستار کودک مجرب میی تواند آموزش ها و رسیدگی های لازم را انجام دهد

پیشگیری از عفونت ادراری می‌تواند شامل تغییرات ساده‌ای در سبک زندگی و عادات بهداشتی باشد. والدین می‌توانند با تشویق کودکان به رعایت بهداشت مناسب و مصرف مایعات کافی، خطر عفونت ادراری را کاهش دهند. در صورت بروز علائم مشکوک، مراجعه به پزشک و دریافت مشاوره و درمان مناسب ضروری است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این عفونت خطرناک، این مقاله را کامل مطالعه کنید.

عفونت ادراری در کودکان چیست؟

عفونت ادراری کودک به عفونت در دستگاه ادراری، شامل مثانه، کلیه‌ها، حالب‌ها یا مجرای ادراری اطلاق می‌شود. این عفونت‌ها می‌توانند در هر سنی رخ دهند، اما در کودکان شایع‌تر هستند. علائم عفونت ادراری در افراد با سن کم ممکن است شامل تب، درد یا سوزش هنگام ادرار، نیاز مکرر به ادرار کردن، بوی بد ادرار و درد در شکم یا پشت باشد.

عوامل مختلفی می‌توانند باعث عفونت ادراری شوند، اما بیشتر این عفونت‌ها ناشی از باکتری‌هایی مانند E. coli هستند که از طریق مجرای ادراری به دستگاه ادراری راه پیدا می‌کنند. عوامل خطر شامل سابقه خانوادگی عفونت ادراری، آنومالی‌های ساختاری دستگاه ادراری و عدم رعایت بهداشت مناسب است.

تشخیص عفونت ادراری از طریق آزمایش ادرار و کشت ادرار صورت می‌گیرد. درمان معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها است که بسته به شدت عفونت و نوع باکتری تعیین می‌شود. رعایت بهداشت مناسب، مصرف مایعات کافی و تخلیه کامل مثانه می‌تواند به پیشگیری از عفونت ادراری کمک کند. عفونت‌های ادراری اگر به‌موقع تشخیص داده نشوند، می‌توانند به مشکلات جدی‌تری مانند آسیب به کلیه‌ها منجر شوند، لذا مهم است که والدین به علائم توجه کرده و در صورت بروز آنها، سریعاً به پزشک مراجعه کنند.

به نقل از emedicine.medscape.com :

عفونت دستگاه ادراری (UTI) یکی از شایع ترین عفونت های کودکان است. کودک را ناراحت می کند، والدین را نگران می کند و ممکن است باعث آسیب دائمی کلیه شود. بروز عفونت ادراری علامت دار برای اولین بار در پسران و دختران در سال اول زندگی بیشتر است و پس از آن به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
نوزادان تب دار کمتر از 2 ماه، زیرمجموعه مهمی از کودکانی را تشکیل می دهند که ممکن است بدون منبع موضعی تب داشته باشند. بررسی تب در این نوزادان همیشه باید شامل ارزیابی UTI باشد. نمودار زیر یک رویکرد درمانی برای نوزادان تب دار کمتر از 3 ماه که دمای بالاتر از 38 درجه سانتیگراد دارند را توضیح می دهد.

انواع عفونت ادراری در کودکان

عفونت ادراری کودکان یکی از مشکلات شایع است که می‌تواند به صورت جدی به سلامتی آنها آسیب برساند. این عفونت‌ها به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: عفونت دستگاه ادراری فوقانی و عفونت دستگاه ادراری تحتانی. علاوه بر کودکان سالمندان نیز می توانند به همین انواع عفونت ادراری دچار شوند و علائم عفونت ادراری در سالمندان در آنها بروز کند.

عفونت دستگاه ادراری فوقانی

پیلونفریت: این نوع عفونت جدی‌ترین نوع عفونت ادراری است که کلیه‌ها را درگیر می‌کند. علائم پیلونفریت شامل تب بالا، درد شکم یا پشت، تهوع و استفراغ می‌شود. اگر این عفونت به موقع درمان نشود، می‌تواند به آسیب دائمی کلیه‌ها منجر شود.

در موارد شدید، عفونت ممکن است به جریان خون منتشر شده و باعث بروز عفونت سیستمیک یا سپسیس شود که می‌تواند زندگی کودک را تهدید کند. درمان پیلونفریت معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌های قوی و ممکن است بستری شدن در بیمارستان برای تزریق وریدی آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

عفونت دستگاه ادراری تحتانی

• سیستیت: این نوع عفونت مثانه را درگیر می‌کند و معمولاً با علائمی مانند سوزش و درد هنگام ادرار، تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار همراه است. سیستیت معمولاً به شدت پیلونفریت نیست؛ اما باید به موقع درمان شود تا از پیشرفت به مراحل بالاتر جلوگیری شود. درمان سیستیت شامل آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است و کودک باید به طور کامل دوره درمان را تکمیل کند تا از عود عفونت ادراری در کودکان جلوگیری شود.
• اوریتریت: این نوع عفونت مجرای ادرار را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است باعث سوزش و درد هنگام ادرار و ترشح از مجرای ادرار شود. اوریتریت اغلب در اثر باکتری‌هایی که از ناحیه تناسلی به مجرای ادرار منتقل می‌شوند، ایجاد می‌شود. درمان اوریتریت نیز معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها انجام شده و به کودک توصیه می‌شود که مصرف مایعات خود را افزایش دهد.

به کودکان باید آموزش داده شود که ناحیه تناسلی خود را به درستی و با دقت شستشو دهند. همچنین، مصرف مایعات به مقدار کافی می‌تواند به شستشوی سیستم ادراری و کاهش خطر ابتلا به عفونت کمک کند. از پوشاندن لباس‌های تنگ و غیرقابل تهویه نیز باید اجتناب شود.

در صورت مشاهده علائم عفونت ادراری در کودک، مراجعه به پزشک ضروری است تا با تشخیص درست و درمان مناسب از پیشرفت عفونت و بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود. تشخیص زودهنگام و درمان صحیح می‌تواند بهبودی سریع‌تر و کامل‌تر را تضمین کند.

علائم عفونت ادرار کودکان

عفونت ادراری کودک یک مشکل شایع بوده که ممکن است علائم مختلفی داشته باشد. این عفونت ممکن است در هر بخشی از دستگاه ادراری رخ دهد، اما معمولاً در مثانه یا کلیه‌ها بیشتر دیده می‌شود. علائم عفونت ادراری در افراد کم سن و سال بسته به سن و محل عفونت ممکن است متفاوت باشد. البته تفاوت هایی نیز بین علائم کودکان و علائم عفونت ادراری در بزرگسالان وجود دارد.

علائم عمومی عفونت ادرار کودکان

• تب: یکی از شایع‌ترین علائم عفونت ادراری در کودک، تب است. این تب ممکن است بدون علت مشخصی ظاهر شود و در نوزادان و کودکان کم‌سن بیشتر دیده می‌شود.
• بداخلاقی و گریه: کودک ممکن است بیشتر از حالت عادی بدخلق شده و گریه کند. این حالت به ویژه در نوزادان و کودکان مشاهده می‌شود.
• کم‌اشتهایی و کاهش وزن: کودک ممکن است میل به خوردن غذا نداشته باشد یا دچار کاهش وزن شود.

علائم مربوط به ادرار

• درد یا سوزش هنگام ادرار: یکی از نشانه‌های رایج عفونت ادراری در افراد کم سن و سال، احساس درد یا سوزش هنگام ادرار کردن است. کودک ممکن است از ادرار کردن بترسد یا از رفتن به دستشویی خودداری کند.
• تغییر رنگ ادرار: از جمله علائم عفونت ادراری کودکان، تغییر رنگ ادرار است. ادرار کودک ممکن است کدر یا تیره‌تر از حالت عادی باشد و حتی بوی بسیار بدی داشته باشد.
• افزایش دفعات ادرار: کودک ممکن است بیشتر از حد معمول به دستشویی برود یا احساس نیاز مکرر به ادرار کردن داشته باشد.

علائم سیستمیک عفونت ادرا کودکان

• درد شکم یا پهلو: درد در ناحیه پایین شکم یا پهلوها می‌تواند نشانه عفونت در مثانه یا کلیه‌ها باشد.
• تهوع و استفراغ: برخی کودکان ممکن است دچار تهوع یا استفراغ شوند که این علائم به ویژه در عفونت‌های شدیدتر کلیه‌ها بیشتر مشاهده می‌شود.
• خستگی و ضعف: کودک ممکن است به دلیل عفونت، بیشتر احساس خستگی و ضعف کند و فعالیت‌های روزانه‌اش کاهش یابد.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم در کودک، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام عفونت ادراری می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند. پزشک ممکن است آزمایش ادرار و کشت ادرار را تجویز کند تا نوع عفونت را تشخیص داده و درمان مناسب را آغاز کند. توجه داشته باشید کودکانی که تحت نظر پرستار قرار دارند. معمولاً زندگی سالم‌تری دارند. زیرا پرستار به تمام موارد توجه می‌کند.

علت عفونت ادراری کودکان

عفونت ادراری در کودکان یکی از مشکلات شایع پزشکی است که می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین دلایل عفونت ادراری در کودک، ورود باکتری‌ها به دستگاه ادراری است. معمولاً باکتری‌های موجود در روده می‌توانند از طریق مجرای ادراری به مثانه و حتی کلیه‌ها منتقل شوند. شایع‌ترین باکتری عامل عفونت ادراری در افراد کم سن و سال، اشریشیا کولی (E. coli) است که به‌طور طبیعی در روده بزرگ وجود دارد. دلایل دیگری که می‌توانند به عفونت ادراری منجر شوند عبارتند از:

• بهداشت نامناسب: عدم رعایت بهداشت مناسب ناحیه تناسلی، به‌خصوص در کودکان کوچک‌تر، می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها به مجرای ادراری شود.
• اختلالات عملکردی: اختلال در عملکرد مثانه و روده‌ها، مانند یبوست مزمن، می‌تواند باعث افزایش فشار در مثانه و تجمع باکتری‌ها شود.
• عدم تخلیه کامل مثانه: نگه‌داشتن ادرار برای مدت طولانی می‌تواند باعث شود که ادرار به‌طور کامل تخلیه نشود و این امر زمینه‌ساز رشد باکتری‌ها باشد.
• سوندگذاری: استفاده از سوند برای تخلیه ادرار می‌تواند به‌طور مستقیم باعث ورود باکتری‌ها به مجرای ادراری و ایجاد عفونت شود.
• سیستم ایمنی ضعیف: کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ادراری باشند.
• اختلالات آناتومیکی: برخی از کودکان ممکن است با اختلالات آناتومیکی در دستگاه ادراری به دنیا بیایند. این باعث می‌شود ادرار به‌خوبی تخلیه نشده، محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها فراهم شده که باعث عفونت ادراری کودک می‌‌شود.
• سابقه خانوادگی: اگر در خانواده کودک، سابقه عفونت ادراری وجود داشته باشد، احتمال ابتلای کودک به این مشکل بیشتر است.

تشخیص و درمان عفونت ادراری در افراد کم سن و سال نیاز به توجه ویژه دارد. علائم عفونت ادراری می‌تواند شامل تب، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، درد شکم و حتی تغییر رنگ و بوی ادرار باشد. در صورت مشکوک شدن به عفونت ادراری در کودک، باید به پزشک مراجعه کرد. تشخیص عفونت از طریق آزمایش ادرار انجام می‌شود و درمان معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است. رعایت بهداشت و مراقبت‌های پیشگیرانه می‌تواند از بروز بسیاری از عوارض عفونت ادراری جلوگیری کند.

آزمایش های مربوط به عفونت ادراری کودکان

عفونت ادراری در کودکان ممکن است به دلیل عفونت باکتریایی در دستگاه ادراری به وجود آید. تشخیص دقیق و به موقع این عفونت‌ها اهمیت زیادی دارد؛ زیرا در صورت عدم درمان، ممکن است به مشکلات جدی‌تری مانند عفونت‌های کلیوی و آسیب‌های دائمی به کلیه‌ها منجر شود. در ادامه، برخی از آزمایش‌های متداول برای تشخیص عفونت ادراری در کودک را معرفی می‌کنیم:

• آزمایش ادرار: اولین و مهم‌ترین گام در تشخیص عفونت ادراری، جمع‌آوری نمونه ادرار است. این نمونه باید به روش صحیح و با استفاده از ظرف استریل جمع‌آوری شده تا از آلودگی‌های خارجی جلوگیری شود. آزمایش ادرار شامل بررسی میکروسکوپی و کشت ادرار برای تشخیص وجود باکتری‌ها، گلبول‌های سفید و گلبول‌های قرمز است.
• کشت ادرار: این آزمایش به منظور شناسایی نوع باکتری مسبب عفونت ادراری کودک انجام می‌شود. نمونه ادرار در محیط‌های کشت خاص قرار داده می‌شود تا باکتری‌ها رشد کنند و شناسایی شوند. این آزمایش به پزشکان کمک می‌کند تا نوع آنتی‌بیوتیک مناسب برای درمان را انتخاب کنند.
• آزمایش حساسیت به آنتی‌بیوتیک: پس از شناسایی باکتری‌ها از طریق کشت ادرار، آزمایش حساسیت به آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. این آزمایش نشان می‌دهد که کدام آنتی‌بیوتیک‌ها در مقابل باکتری‌های شناسایی شده مؤثر هستند و به پزشکان کمک می‌کند تا درمان مناسبی را انتخاب کنند.
• آزمایش تصویری: در برخی موارد، به‌ویژه اگر کودک عفونت‌های مکرر داشته باشد، آزمایش‌های تصویری مانند سونوگرافی کلیه و مثانه، سی‌تی اسکن یا ام‌آر‌آی ممکن است ضروری باشد تا مشکلات ساختاری یا انسدادی در دستگاه ادراری شناسایی شوند.

تشخیص به موقع و درمان مناسب عفونت ادراری در افراد کم سن و سال اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری شود. والدین باید در صورت مشاهده علائم مشکوک مانند تب بالا، درد در ناحیه پایین شکم، تغییر رنگ و بوی ادرار و تکرر ادرار به پزشک مراجعه کنند تا اقدامات لازم انجام شود.

آموزش پیشگیری از عفونت ادرار کودک

عفونت ادراری کودکان می‌تواند مشکلات جدی برای سلامتی آن‌ها ایجاد کند. برای پیشگیری از این عفونت‌ها، والدین باید به چند نکته کلیدی توجه کنند که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

• هیدراتاسیون مناسب:
  یکی از اصلی‌ترین روش‌های پیشگیری از عفونت ادراری در کودک، مصرف کافی آب است. آب به شستشوی مجاری ادراری کمک کرده و از تجمع باکتری‌ها جلوگیری می‌کند.
• بهداشت مناسب:
  آموزش به کودکان برای رعایت بهداشت فردی بسیار مهم است. بعد از هر بار ادرار و مدفوع، کودکان باید ناحیه تناسلی خود را به‌خوبی بشویند. دختران باید از جلو به عقب تمیز کنند تا از انتقال باکتری‌ها از مقعد به مجاری ادراری جلوگیری شود.
• تخلیه منظم مثانه:
  کودکان باید به تخلیه منظم مثانه تشویق شوند. نگه داشتن ادرار می‌تواند باعث افزایش باکتری‌ها در مثانه شود و خطر عفونت را افزایش دهد.
• استفاده از لباس‌های مناسب:
  لباس‌های زیر نخی و گشاد برای کودکان مناسب‌تر است. پوشیدن این لباس ها می‌تواند از بروز عفونت ادراری در کودکان پیشگیری کند. لباس‌های تنگ و پلاستیکی می‌توانند باعث افزایش تعریق و رطوبت شوند که محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند.
• رژیم غذایی مناسب:
  تغذیه مناسب با میوه‌ها و سبزیجات تازه می‌تواند به سلامت عمومی کودک و کاهش خطر عفونت‌ها کمک کند. مواد غذایی حاوی ویتامین C می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی و جلوگیری از عفونت‌های ادراری کمک کنند.
• مراقبت‌های بهداشتی منظم:
  بازدیدهای منظم به پزشک کودکان می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و جلوگیری از عفونت‌های احتمالی کمک کند.
• استفاده از پروبیوتیک‌ها:
  مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند به حفظ تعادل باکتری‌های مفید در بدن کمک کند و خطر عفونت‌های ادراری را کاهش دهد.

با رعایت این نکات ساده، والدین می‌توانند به پیشگیری از عفونت ادراری در افراد کم سن و سال شما کمک کند و سلامت آن‌ها را تضمین کنند.

زمان مراجعه به دکتر

عفونت ادراری کودک یکی از مشکلات رایج است که نیاز به توجه فوری و مراجعه به پزشک دارد. در صورتی که علائمی نظیر تب بدون علت مشخص، درد یا سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار، بوی نامطبوع ادرار، بی‌اختیاری ادرار یا تغییر در رنگ ادرار مشاهده شد، مراجعه به پزشک ضروری است.

تشخیص و درمان به موقع عفونت ادراری اهمیت بسیاری دارد، زیرا عفونت‌های درمان‌نشده می‌توانند به کلیه‌ها سرایت کرده و باعث ایجاد عوارض جدی مانند پیلونفریت (عفونت کلیه) شوند. والدین باید به هر گونه تغییر در رفتار یا عادات ادراری کودک خود توجه داشته باشند و در صورت مشاهده علائم مشکوک، به پزشک مراجعه کنند.

پزشک برای تشخیص عفونت ادراری معمولاً از آزمایش ادرار استفاده می‌کند. جمع‌آوری نمونه ادرار به‌ویژه در کودکان کوچک‌تر ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما این آزمایش برای تشخیص دقیق ضروری است. پس از تشخیص، پزشک معمولاً درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها را آغاز می‌کند. نوع و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها بسته به شدت و نوع عفونت متفاوت است.

در کنار درمان دارویی، والدین باید مطمئن شوند که کودک به میزان کافی مایعات مصرف می‌کند تا به پاک‌سازی مجاری ادراری کمک کنند. همچنین رعایت بهداشت شخصی، تعویض منظم پوشک در نوزادان و آموزش به کودکان در مورد تمیز کردن صحیح پس از استفاده از توالت می‌تواند از بروز عفونت ادراری کودکان جلوگیری کند.

اگر کودک شما مبتلا به عفونت‌های مکرر ادراری است، پزشک ممکن است بررسی‌های بیشتری مانند سونوگرافی کلیه و مثانه یا سیستوسکوپی را توصیه کند تا علل زمینه‌ای احتمالی را شناسایی کند. پیشگیری از عفونت‌های ادراری با رعایت نکات بهداشتی و پیگیری منظم پزشکی بسیار مهم است.

به طور کلی، والدین نباید علائم عفونت ادراری را نادیده بگیرند و باید در صورت مشاهده هرگونه نشانه مشکوک، سریعاً به پزشک مراجعه کنند تا از عوارض جدی جلوگیری شود و سلامت کودک حفظ گردد.

سخن پایانی

در این مقاله به طور کامل درباره عفونت ادراری در کودکان صحبت شد. از علت به وجود آمدن تا علائم، تشخیص، پیشگیری و انواع آن را ذکر کردیم. عفونت ادراری در کودک می‌تواند یک مشکل جدی باشد که نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد. اگر چه این عفونت‌ها می‌توانند به طور موثر با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان شوند، اما مهم است که والدین به علائم و نشانه‌های آن توجه کنند. تب بدون دلیل، درد در هنگام ادرار، تکرر ادرار و بوی بد ادرار از جمله نشانه‌هایی هستند که باید جدی گرفته شوند.

بهبود روش‌های پیشگیری نیز می‌تواند نقش مهمی در کاهش بروز عفونت‌های ادراری در کودکان ایفا کند. آموزش به کودکان برای رعایت بهداشت، مصرف مایعات کافی و تشویق آن‌ها به ادرار منظم از جمله اقداماتی است که والدین می‌توانند انجام دهند.

در صورتی که کودک شما به عفونت ادراری کودک مبتلا شد، مهم است که دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید و دوره کامل آنتی‌بیوتیک‌ها را به پایان برسانید تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود. همچنین، پیگیری‌های پزشکی منظم برای اطمینان از بهبودی کامل کودک ضروری است.

در نهایت، آگاهی و توجه به این موضوع می‌تواند به کاهش تعداد موارد عفونت ادراری در افراد کم سن و سال کمک کند و سلامت عمومی آن‌ها را بهبود بخشد. همواره با پزشک خود مشورت کنید و از او در مورد بهترین روش‌های پیشگیری و درمان راهنمایی بخواهید.

سوالات متداول

عفونت ادراری در کودکان یعنی چه؟

این نوع عفونت در کودکان، به عفونتی در دستگاه ادراری، شامل مثانه، کلیه‌ها، حالب‌ها، یا مجرای ادراری اطلاق می‌شود. این عفونت‌ها می‌توانند در هر سنی رخ دهند، اما در کودکان شایع‌تر هستند.

عفونت ادراری در افراد کم سن و سال به چه علتی به وجود می‌آید؟

برخی از علل به وجود آمدن این عفونت در کودکان شامل: بهداشت نامناسب، اختلالات آناتومیکی، اختلالات عملکردی، عدم تخلیه کامل مثانه، سوندگذاری، سیستم ایمنی ضعیف، سابقه خانوادگی شده که باید به سرعت درمان شود.

کدام آزمايشات به تشخیص عفونت ادرای کودک کمک می‌کنند؟

آزمایش ادرار، کشت ادرار، آزمایش حساسیت به آنتی‌بیوتیک، آزمایش تصویری برای تشخیص عفوت ادراری انجام می‌شوند. با انجام این آزمایشات به عفونت در کودک پی می‌برید و باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.