نگهداری کودک داخل و خارج از منزل

نگهداری کودک در منزل

بیشتر والدین ترجیح می­دهند برای نگهداری کودک­شان با یک نفر در ارتباط باشند که ارائه دهندگان خدمات نگهداری کودک در منزل می­توانند گزینه­ی خوبی برای­شان باشند، به خصوص برای نگهداری از نوزادان. والدینی که به صورت تمام وقت کار می­کنند ممکن است برنامه ­های­شان به گونه ­ای باشد که مجبور شوند فردی را برای نگهداری کودک­شان در منزل استخدام کنند. مدیریت زمان، رسیدگی به سفرهای کاری و نگهداری کودک بدون کمک گرفتن از فردی در منزل غیر ممکن به نظر می­رسد.

اگر می­خواهید یک پرستار کودک یا مراقب خارجی استخدام کنید، به دنبال سرویس­های دارای مجوز دولتی باشید و اطمینان حاصل کنید که سیاست­های­شان در خصوص تعطیلات مراقبان و زمان­هایی که بیمار می­شوند را می­دانید. شما می­خواهید بدانید که اگر پرستار کودک بیمار شود یا نتواند سر کار بیاید، فردی قابل و مورد اعتماد جایگزین او خواهد شد.

پرستار کودک فردی است که نگهداری کودک را داخل یا خارج از منزل انجام می­دهد و گاهی برخی از کارهای منزل که در ارتباط با نگهداری کودک باشد را انجام می­دهد. معمولا والدین نمی­توانند در طول روز بر عملکرد پرستار نظارت داشته باشند. ساعات کاری یک پرستار کودک در یک هفته بین ?? تا ?? ساعت است. در بیشتر مراکز نگهداری کودک پرستاران باید تا حدی برای نگهداری کودکان آموزش دیده باشند، اما همه­ی مراکز این گونه نیستند.

مراقب خارجی نیز خدمات نگهداری کودک در منزل را ارائه می­کند و با خانواده زندگی می­کند و تحت نظارت والدین به نگهداری کودک می­پردازد. مراقبان خارجی معمولا به عنوان تجربه­ی یادگیری سایر فرهنگ­ها به دور از منزل خودشان زندگی می­کنند. مراقبان خارجی معمولا کارهای منزل را در حد کمی انجام می­دهند و بین ?? تا ?? ساعت در هفته کار می­کنند. این افراد معمولا جوان هستند و ممکن است آموزش­های نگهداری کودک را دیده باشند یا ممکن است هیچ آموزشی ندیده باشند.

بستن قرارداد

هنگامی که پرستار کودک را استخدام می­کنید، قرارداد مشخصی تنظیم کنید که در آن وظایف مورد انتظار، ساعات، دستمزد، تعطیلات با پرداخت حقوق و زمان­های بیماری مشخص شده باشد. قوانین مربوط به والدین را نیز به این قرارداد اضافه کنید. زمانی در چند ماه بعد را برای مروری بر قرارداد  تعیین کنید تا بررسی کنید که اوضاع چگونه پیش می­رود و همچنین مقررات را بهتر کنید. تعاملات پرستار با کودک­تان را به طور روزانه تحت نظر بگیرید و گاهی به طور غیر منتظره به آن­ها سر بزنید (حداقل در ماه­های اول) تا رفتار مراقب را وقتی که انتظار ندارد شما را ببیند بررسی کنید.

علائم هشدار

اگر احساس می­کنید با کودک­تان بد رفتاری می­شود، به دنبال نشانه‌­های زیر باشید:

• مراقب به شما دروغ گفته یا از شما دزدی کرده است.
• مراقب به سوالاتی که راجع به کارهای روزانه از او می­پرسید جواب نمی­دهد.
• هنگامی که به خانه می­آیید متوجه می­شوید که مراقب کودک­تان نیست.
• مراقب به کودک شما پاسخ نمی­دهد.
• کودک شما بداخلاق شده یا احساس می­کند کنار گذاشته شده است یا مشکلاتی در خصوص خوردن و خوابیدن پیدا کرده است.
• کودک همین که با مراقب تنها گذاشته می­شود ناراحت می­شود.
• شما احساس بدی نسبت به مراقب دارید.

والدین باید همواره اطمینان حاصل کنند که پرستار یا مراقب حمایت مورد نیاز برای مثبت بودن را دریافت می­کند که شامل زمان استراحت کافی و داشتن فرصت برای ملاقات سایر مراقبان در همان ناحیه است. والدین باید همیشه با تلفن در دسترس باشند تا به تماس­های اضطراری پاسخ دهند. به عبارت دیگر با هم همکاری کنید و در نگهداری کودک­تان مشارکت کنید..

نگهداری کودک خارج از منزل

نگهداری کودک خارج از منزل شامل مراکز نگهداری کودک (که معمولا وابسته به یک سازمان دولتی یا خصوصی مانند سازمان مذهبی، مرکز مشارکتی یا اجتماعی هستند)، برنامه­های مراقب روزانه­‌ی خانواده­ که در منزل مراقب برگزار می­شود، برنامه­های نگهداری کودک به صورت نیمه وقت مانند پیش دبستانی­ها یا گروه­های بازی و برنامه­های پیش دبستانی دولتی مانند شروع زود هنگام هستند. این برنامه­ها معمولا برای نگهداری کودک از هنگام تولد تا سن ? سالگی هستند.

انجمن آمریکایی بیماری­های کودکان (AAP) پیشنهاد می­کند که یک فرد بزرگسال باید مسئولیت اصلی برای مراقبت از هر نوزاد کوچک­تر از ?? ماه را بر عهده داشته باشد. نوزادان باید پرستاران ثابت و مثبتی داشته باشند تا حالت­های خاص نوزادان به هنگام گرسنگی، اضطراب و بازیگوشی را بشناسند. این نوع از تعامل پرورشی تا حد قابل توجهی به رشد اجتماعی و احساسی نوزاد کمک می­کند.

برای مراقبت کلی از نوزاد، AAP پیشنهاد می­کند که برای هر 3 کودک یک نفر مسئول باشد. راهنمای AAP برای نگهداری کودک به شرح زیر است: