چگونه با بیماری روانی در سالمندان مقابله کنیم؟

صحبت در مورد پرستار سالمند در منزل بسیار سخت می باشد. اما وقتی از بیماری روانی در سالمندانتان یا بیماری دو قطبی یا دیگر بیماری های روانی صحبت میکنیم شرایط سخت تر می شود. بسیاری از مراقبان خانوادگی این مشکل را دارند که چه وقت در مورد این موضوع صحبت کنند تا والدین سالمند خود را ناراحت نکنند یا از عکس العمل غیر منطقی یا خشونت آمیز جلوگیری کنند.

مقابله با بیماری روانی در سالمندان

متاسفانه  این شرایط غیر عادی نیست. با توجه به گزارش انجمن پزشکی دانشگاه ملی (Institute of Medicine of the National Academies) ، حدود 14 تا 20 درصد از جمعیت سالمندان به یکی از مشکلات روانی مثل بیماری دو قطبی، مشکلات افسردگی یا علایم مرتبط با زوال عقل دچار می شوند.

طبیعی است که با افزایش سن، اختلالات فیزیکی و شناختی رخ می دهد، مسائل روانی می تواند سلامت سالمند را به خطر بیندازد و در اعضای خانواده استرس ایجاد کند.

مراقبان در منزل چطور باید مراقبت از سالمند را انجام دهند؟

درمان بیماری روانی در سالمندان

بعضی از سالمندانی که به کمک نیاز دارند تمایل به درمان ندارند، چون آنها تغییرات ذهنی خود را به عنوان بخش طبیعی  از فرآیند پیری در نظر می گیرند یا از صحبت در مورد آن خجالت می کشند.

در حالیکه عادی است که در دوره ی پیری فراموشی را تجربه کنیم، انجمن روانپزشکی آمریکا به خانواده ها توصیه می کند که اگر سالمند تغییرات مشهودی در رفتار و حالات خود داشت، برای مراقبت از سالمند حتما از مشاوره تخصصی بهره بگیرند.

اینکه سالمند عزیزتان در برابر درمان مقاومت کند یک مشکل بزرگ است. هدر آدامز روانشناس دانشگاه کالیفرنیا عقیده دارد اگر والدین سالمندتان تمایل ندارد که مشکل خود را قبول کند، بهتر است که بیش از اینکه بر روی بیماری تمرکز کنید بیشتر روی علایم تمرکز کنید. این کار کمک می کند که بیمار بیشتر تشویق شود به پزشک مراجعه کند و در برابر مراقبت از سالمند مقاومت نکند. اگر بیماری توسط پزشک تشخیص داده شود، دارو می تواند به کم کردن علائم کمک کند. این کار راه را برای ارتباط موثر با سالمند آسان می کند.

همچنین پرفسور آدامز به شدت توصیه می کند که فرزندان بزرگ سالمندان با مشکلات روانی در عین مراقبت از سالمند به دنبال منابع و پشتیبانی برای خود باشند. مراقبت از سالمند بیمار با مشکلات روانی بسیار پر مشغله است. گاهی اوقات صحبت با کار درمان به فرزند بزرگ کمک می کند که یک برنامه برای پرداختن به مشکلات والدین پیدا کند. همچنین گروه های حامی کمک می کنند که با افراد دیگری که با همین مشکلات روبرو هستند در ارتباط باشید.

داشتن بحث های دشوار: بیماری روانی در سالمندان

اگر مقابله با بیماری روانی در سالمندتان خارج از ظرفیت شما برای مراقبت از سالمند عزیزتان است، چطور باید به آنها بگویید که به مراقبت بیشتری نیاز دارند. در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک کند چنین مکالمه ی سختی را شروع کنید:

1-اطمینان حاصل کنید که انها از دارو های خود استفاده می کنند.

مواجهه با بیماری روانی در سالمندان به خصوص برای پدر و مادر مسن خودتان می تواند بسیار استرس زا باشد و بنابراین هر تلاشی برای کاهش اضطراب و مراقبت از سالمند باید در نظر گرفته شود.

2- زمانی را انتخاب کنید که هر دو شما آرام باشید.

این زمان برای شما و سالمند عزیزتان راحت تر است که به حرف یکدیگر گوش کنید و حرف دلتان را بزنید، نیاز هایتان را شرح دهید، روی مزایای مراقبت از سالمند توسط پرستاران مراکز مراقبتی در منزل تاکید کنید و برای مقایسه آماده باشید.

3-خشمگین برخورد نکنید.

وقتی صحبت کردید سعی کنید مکالمه را به جنبه های التهابی کمتر هدایت کنید. تهدید یا طغیان های احساسی تنها اضطراب را بیشتر می کند و باعث قطع ارتباطات می شود. به یاد داشته باشید که خشمگین نشوید چون که خشم اغلب از ترس از ناشناخته ها ناشی می شود.

4-اگر در قدم اول موفق نشدید، باز هم تلاش کنید.

ممکن است سالمند در ابتدا که شما بحث را شروع می کنید علاقه نداشته باشد که در این باره صحبت کند، کارشناسان پیشنهاد می کنند که در زمان های دیگر باز هم تلاش کنید. اگر حس کردید که احساساتی شده اید، بهترین پیشنهاد این است که بحث را عقب بیندازید و زمان دیگری را برای صحبت در مورد موضوع انتخاب کنید.

اهمیت درمان بیماری روانی در سالمندان

مطرح کردن بحث برای مراقبت از سالمند با بیماری روانی ترسناک است. اما ریسک اینکه سالمند عزیزتان را بدون درمان مناسب رها کنید به مراتب شدیدتر از هر بحثی است.

بر اساس گزارش موسسه پزشکی، بیماری روانی درمان نشده در سالمند موجب ضعف سلامت جسمانی، هزینه بیشتر و بستری شدن بیشتر در بیمارستان می شود. به عنوان مثال کمتر احتمال دارد که سالمندان با افسردگی درمان نشده، دارو های خود برای مشکلات دیابت یا فشار خون را مصرف کنند.

والدینی که مراقبت را قبول می کنند، به نظر می رسد که استقلال خود را از دست می دهند اما دریافت کمک های تخصصی در واقع موجب افزایش توانایی آنها برای داشتن زندگی عادی می شود. حتی اگر آنها استقلال خود را از دست بدهند، باید بدانند که از دست دادن استقلال یک شکست شخصی نیست.

در نهایت، توانایی شما برای درگیر کردن سالمند در تصمیم گیری برای مراقبت خود، ممکن است به آنها کمک کند تا احساس راحتی بیشتری در مورد برداشتن یک گام جدید در جهت درست داشته باشند.