آرتریت واکنشی: علل، علایم، روش های پیشگیری و درمان

آرتریت واکنشی درد و تورم مفاصل است که توسط عفونت در قسمت دیگری از بدن مانند روده ها، اندام تناسلی یا دستگاه ادراری، ایجاد می شود.

آرتریت واکنشی معمولاً زانوها و مفاصل مچ پا و دست را هدف قرار می دهد. التهاب همچنین می تواند چشم، پوست و مجرای ادراری را تحت تاثیر قرار دهد.

پیش از این، آرتریت واکنشی گاهی اوقات سندرم رایتر نامیده می شد که با التهاب چشم، مجرای ادرار و مفاصل مشخص می شد. آرتریت واکنشی شایع نیست. برای بیشتر افراد، علائم و نشانه‌ها به صورت رفت و برگشتی مشاهده می شوند و در نهایت در عرض 12 ماه ناپدید می‌شوند.

علائم آرتریت واکنشی

علائم و نشانه های آرتریت واکنشی معمولاً یک تا چهار هفته پس از قرار گرفتن در معرض یک عفونت محرک شروع می شود. این علایم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درد و سفتی

درد مفاصل مرتبط با آرتریت واکنشی بیشتر در زانوها، مچ پا و دست ها رخ می دهد. همچنین ممکن است بیمار در پاشنه پا، کمر یا باسن درد داشته باشد.

التهاب چشم

بسیاری از افرادی که به آرتریت واکنشی مبتلا هستند نیز دچار التهاب چشم (کانژنکتیویت) می شوند.

مشکلات ادراری

افزایش دفعات ادرار و ناراحتی در هنگام ادرار ممکن است رخ دهد، و همچنین ممکن است التهاب غده پروستات یا دهانه رحم مشاهده گردد.

پیشنهاد مقاله : فیزیوتراپی برای دیسک کمر

التهاب بافت نرم در محل اتصال به استخوان (انتزیت)

این وضعیت ممکن است شامل ماهیچه ها، تاندون ها و رباط ها باشد.

انگشتان پا یا انگشتان متورم

در برخی موارد، انگشتان پا یا انگشتان دست بیمار ممکن است آنقدر متورم شوند که شبیه سوسیس شوند.

مشکلات پوستی

آرتریت واکنشی می تواند پوست بیمار را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد، از جمله بثورات روی کف پا و کف دست و زخم های دهانی.

درد کمر

درد کمر در شب یا صبح بدتر می شود.

بنابراین لازم است اگر در عرض یک ماه پس از ابتلا به اسهال یا عفونت تناسلی ،درد مفاصل شدیدی را تجربه کردید به پزشک مراجعه کنید.

علل آرتریت واکنشی

آرتریت واکنشی در واکنش به عفونت در بدن، اغلب در روده، اندام تناسلی یا مجاری ادراری ایجاد می شود. اگر علائم خفیف ایجاد کند یا اصلاً علایمی وجود نداشته باشد، ممکن است از این مشکل آگاه نباشید.

باکتری های متعددی می توانند باعث آرتریت واکنشی شوند. برخی از آنها از طریق جنسی و برخی دیگر از طریق غذا منتقل می شوند. رایج ترین آنها عبارتند از:

کلامیدیا
سالمونلا
شیگلا
یرسینیا
کمپیلوباکتر
کلستریدیوم دیفیسیل

آرتریت واکنشی مسری نیست. با این حال، باکتری هایی که باعث آن می شوند می توانند از طریق جنسی یا در مواد غذایی آلوده منتقل شوند. تنها تعداد کمی از افرادی که در معرض این باکتری ها هستند به آرتریت واکنشی مبتلا می شوند.

عوامل خطرساز آرتریت واکنشی

برخی عوامل خطر ابتلا به آرتریت واکنشی را افزایش می دهند:

سن

آرتریت واکنشی بیشتر در بزرگسالان بین 20 تا 40 سال رخ می دهد.

جنسیت

زنان و مردان به طور مساوی در پاسخ به عفونت‌های ناشی از غذا به آرتریت واکنشی مبتلا می‌شوند. با این حال، مردان بیشتر از زنان در پاسخ به باکتری های مقاربتی به آرتریت واکنشی مبتلا می شوند.

عوامل ارثی

یک نشانگر ژنتیکی خاص با آرتریت واکنشی مرتبط است. اما بسیاری از افرادی که دارای این نشانگر هستند هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند.

جلوگیری از آرتریت واکنشی

به نظر می رسد که عوامل ژنتیکی در احتمال ابتلا به آرتریت واکنشی نقش دارند. اگرچه نمی‌توانید ساختار ژنتیکی خود را تغییر دهید، اما می‌توانید قرار گرفتن در معرض باکتری‌هایی که ممکن است منجر به آرتریت واکنشی شوند را کاهش دهید.

اطمینان حاصل کنید که غذا ها در دمای مناسب نگهداری می شود و به درستی پخته شده است تا به شما کمک کند از بسیاری از باکتری های موجود در مواد غذایی که می توانند باعث آرتریت واکنشی شوند، از جمله سالمونلا، شیگلا، یرسینیا و کمپیلوباکتر پیشگیری کنید.

برخی از عفونت های مقاربتی می توانند باعث آرتریت واکنشی شوند. استفاده از کاندوم ممکن است خطر ابتلا را کاهش دهد.

تشخیص آرتریت واکنشی

در طول معاینه فیزیکی، پزشک احتمالاً مفاصل را برای علائم و نشانه‌های التهاب، مانند تورم، گرما و حساسیت، و محدوده حرکتی ستون فقرات و مفاصل آسیب دیده را بررسی می‌کند. پزشک همچنین ممکن است چشمان بیمار را از نظر التهاب و پوست را از نظر وجود بثورات بررسی کند.

آزمایشات خون

پزشک ممکن است توصیه کند که نمونه خون بیمار برای موارد زیر آزمایش شود:

شواهد عفونت فعلی یا در گذشته
علائم التهاب
آنتی بادی های مرتبط با انواع دیگر آرتریت
یک نشانگر ژنتیکی مرتبط با آرتریت واکنشی

آزمایش مایعات مشترک

پزشک شما ممکن است از یک سوزن برای برداشتن نمونه مایع از داخل مفصل آسیب دیده استفاده کند. این مایع برای موارد زیر آزمایش خواهد شد:

شمارش گلبول های سفید

افزایش تعداد گلبول های سفید ممکن است نشان دهنده التهاب یا عفونت باشد.

عفونت ها

باکتری های موجود در مایع مفصل ممکن است نشان دهنده آرتریت سپتیک باشد که می تواند منجر به آسیب شدید مفصل شود.

کریستال ها

کریستال های اسید اوریک در مایع مفصلی ممکن است نشان دهنده نقرس باشد. این نوع بسیار دردناک آرتریت اغلب شست پا را تحت تاثیر قرار می دهد.

تست های تصویربرداری

عکسبرداری با اشعه ایکس از کمر، لگن و مفاصل می تواند نشان دهد که آیا فرد هر یک از علائم مشخصه آرتریت واکنشی را دارد یا خیر. اشعه ایکس همچنین می تواند احتمال وجود انواع دیگر آرتریت را رد کند.

درمان

هدف از درمان، مدیریت علائم و درمان عفونتی  های موجود در بدن است.

داروها

اگر آرتریت واکنشی شما توسط یک عفونت باکتریایی ایجاد شده باشد، در صورت وجود شواهدی از عفونت مداوم، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند. اینکه کدام آنتی بیوتیک مناسب است به باکتری های موجود بستگی دارد. پرستار بیمار، با تکیه بر دانش و تجربه خود، قادر خواهد بود شما را در مصرف داروهای مربوط به این نوع بیماری راهنمایی کند.

سایر داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

داروهای NSAIDهای تجویزی، مانند ایندومتاسین (ایندوسین)، می توانند التهاب و درد آرتریت واکنشی را تسکین دهند.

کورتیکواستروئیدها

تزریق کورتیکواستروئید به مفاصل آسیب دیده می تواند التهاب را کاهش دهد و به فرد این امکان را می دهد که به سطح فعالیت طبیعی خود بازگردد.

استروئیدهای موضعی

این داروها ممکن است برای بثورات پوستی ناشی از آرتریت واکنشی استفاده شود.

داروهای آرتریت روماتوئید

شواهد محدود نشان می دهد که داروهایی مانند سولفاسالازین (آزولفیدین)، متوترکسات (ترکسال) یا اتانرسپت (انبرل) می توانند درد و سفتی را برای برخی از افراد مبتلا به آرتریت واکنشی تسکین دهند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست می تواند تمرینات هدفمندی را برای مفاصل و ماهیچه های بیمار ارائه دهد. تمرینات تقویتی عضلات اطراف مفاصل آسیب دیده فرد را توسعه می دهد که باعث افزایش حمایت مفصل می شود. تمرینات دامنه حرکتی می توانند انعطاف پذیری مفاصل بیمار را افزایش داده و سفتی را کاهش دهند.

بیمار احتمالاً با مراجعه به پزشک عمومی برای ارزیابی بیشتر به یک دکتر متخصص در آرتریت (روماتولوژیست) ارجاع داده می شود.

مرکز پرستاری سلامت اول با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.

کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.

منبع : Reactive arthritis