واکسن ضروری بعد از ۵۰ سالگی: شما از قبل می دانید که مهم است که واکسن آنفولانزای خود را هر سال، ایده آل تا پایان اکتبر دریافت کنید. و زمانی که برای واکسن تزریق می‌شوید، زمان خوبی است تا مطمئن شوید در مورد سایر واکسیناسیون هایی که باید در بزرگسالی دریافت کنید، به‌روز هستید. به هر حال، این فقط نوزادان و جوانان نیستند که برای محافظت در برابر بیماری‌های جدی و بالقوه کشنده نیاز به پوک دارند. بزرگسالان نیز به آنها نیاز دارند، به خصوص که سیستم ایمنی بدن ما با افزایش سن ضعیف می شود. در مجله سلامت اول موارد مهمی در رابطه با انواع واکسن را مطالعه کنید.
واکسن ضروری بعد از ۵۰ سالگی
واکسن ضروری بعد از ۵۰ سالگی را می‌توانند نقش مهمی در حفظ سلامتی افراد ایفا کنند. واکسن‌هایی مانند واکسن‌های آنفلوآنزا، پنوموکوک، زوستر، و آنتی‌واکسن هپاتیت ب می‌توانند خطر ابتلا به عوارض جدی در افراد بالای ۵۰ سال را کاهش داده و از عوارض جانبی بیماری‌های قابل پیشگیری جلوگیری کنند. مشاوره با پزشک و معرفی واکسن‌های مناسب بر اساس وضعیت سلامتی و تاریخچه پزشکی افراد در این دوره از عمر، اهمیت بسیاری دارد.
بنابه گفته‌های سایت webmd :
برخی افراد می گویند 50 سالگی، 30 سالگی جدید است. اما اگر در تمام آزمایشات غربالگری و ایمن سازی خود حاضر نباشید، ممکن است چنین احساسی سخت باشد. بسیاری از ما نیستیم.
به عنوان مثال، از هر 3 نفر 50 تا 75 ساله، 1 نفر در برنامه غربالگری سرطان روده بزرگ قرار ندارد. حدود 30٪ از افراد بالای 65 سال واکسن آنفولانزای سالانه دریافت نمی کنند و 2/3 از واکسن توصیه شده زونا منصرف می شوند.
اگر به مرز نیم قرن رسیده اید، برای حفظ سلامتی خود به آزمایشات و واکسن نیاز دارید.
واکسن آنفولانزا
چه کسی به آن نیاز دارد: همه بزرگسالان، بدون توجه به سن. هر چند وقت یکبار: واکسن انفولانزا یکی از واکسن های ضروری بعد از ۵۰ سالگی است که باید سالی یکبار زده شود. «ویروس خود هر سال تغییر می کند. “محققان سعی می کنند پیش بینی کنند که رایج ترین سویه در آن فصل کدام است، سپس واکسن را بر اساس آن دوباره فرموله می کنند.”
واکسن کووید 19
در سه سال اخیر کرونا به شکل عجیبی افراد زیادی را قربانی خود کرد. واکسن کرونا از واکسن های ضروری بعد از ۵۰ سالگی است که باید تزریق شود. چه کسی به آن نیاز دارد: همه بزرگسالان، بدون توجه به سن، و به ویژه افراد 50 ساله و بالاتر که در معرض خطر افزایش عوارض ناشی از عفونت کرونا هستند. البته بهتر است زمانی که واکسن می زنید از یک پرستار بیمار کمک بگیرید.
هر چند وقت یکبار: توصیه می‌شود که همه بزرگسالان سری اولیه خود را دریافت کنند (این دو واکسن است که با فاصله چند هفته انجام می‌شود)، به دنبال آن یک تقویت‌کننده به‌روز شده (omicron) برای محافظت در برابر انواع ویروس کرونا که در حال حاضر در گردش هستند، دریافت کنند. در گذشته، برنامه های تقویت کننده متفاوت بود – برخی از افراد مسن ممکن است دو یا بیشتر دریافت کرده باشند.
واکسن زونا (هرپس زوستر)
روان از جمله واکشن های ضروری بعد از ۵۰ سالگی است. چه کسی به آن نیاز دارد: CDC توصیه می کند که همه افراد 50 ساله و بالاتر واکسن زونا شینگریکس را دریافت کنند، حتی اگر واکسن توصیه شده قبلی، Zostavax – که بسیار کمتر موثر بوده است و حتی اگر قبلاً زونا داشته اند.
هر چند وقت یکبار: در حال حاضر، CDC فقط توصیه می‌کند که این واکسن جدید را که در دو دوز به فاصله دو تا شش ماه از هم تزریق می‌شود، برای جلوگیری از زونا و عوارض آن تجویز می‌کند. باید دید که آیا آژانس پس از مثلاً پنج سال توصیه می کند که دوباره آن را دریافت کنید، زیرا اثربخشی آن شروع به کاهش می کند.
چرا به آن نیاز دارید: از هر 3 نفر یک نفر معمولا بعد از 50 سالگی به زونا مبتلا می شود. این خطر با افزایش سن افزایش می یابد. تا سال 85، نیمی از بزرگسالان حداقل یک بار شیوع بیماری را تجربه خواهند کرد.
آبله مرغان و زونا توسط همان ویروس، واریسلا زوستر ایجاد می شوند. پس از بهبودی یک فرد از آبله مرغان، این ویروس برای چندین دهه در بدن غیرفعال می ماند و زمانی که سیستم ایمنی بدن در اثر استرس، دارو یا بیماری ضعیف می شود، آماده ظهور می شود. این عفونت باعث ایجاد بثورات قرمز رنگ و تاول های دردناک می شود. آبله مرغان در کودکان نیز مانند بیماری زونا می‌باشد.
واکسن هپاتیت A
چه کسی به آن نیاز دارد: افراد 50 ساله و بالاتر که در معرض خطر بالای هپاتیت A، یک بیماری کبدی هستند. عفونت ها عمدتاً از سفر به کشور دیگری که در آن انتقال ویروس هپاتیت A شایع است، از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا به هپاتیت A یا مصرف تفریحی مواد مخدر ایجاد می شود. چند بار: یک بار، اما در دو دوز در مدت شش ماه تجویز می شود.
واکسن هپاتیت B
چه کسی به آن نیاز دارد: بزرگسالان 50 سال و بالاتر که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B، عفونت کبدی هستند. هپاتیت B زمانی منتقل می شود که مایع بدن (خون، مایع منی، بزاق) از یک فرد آلوده به ویروس هپاتیت B وارد بدن فردی غیر آلوده شود.
این می تواند از طریق تماس جنسی یا چیزهایی مانند تماس با خون یا زخم های باز (مثلاً از شغلی که شما را در معرض خون انسان یا سایر مایعات بدن قرار می دهد) یا به اشتراک گذاشتن هر چیزی از سوزن گرفته تا تیغ و مسواک با یک فرد آلوده رخ دهد. . سایر عوامل خطر عفونت عبارتند از: دیالیز کلیه، سفر به کشورهایی که هپاتیت B در آنها شایع است یا داشتن HIV.
هر چند وقت یکبار: بزرگسالان که واکسن را دریافت می کنند به سه دوز نیاز دارند – دوز دوم چهار هفته پس از اولین دوز تجویز می شود. نوبت سوم پنج ماه بعد از دوم. همچنین یک واکسن ترکیبی برای هر دو هپاتیت A و B به نام Twinrix وجود دارد که در سه دوز در مدت شش ماه تزریق می شود.
