فرزند پروری و تربیت یک کودک شاد و سالم یکی از چالش برانگیزترین مشغله هایی است که والدین می توانند داشته باشند. همچنین یکی از لذت بخش ترین آنها است. با این حال بسیاری از ما با همان تمرکزی که برای یک کار استفاده می کنیم به مسئله فرزند پروری نگاه نمی‌کنیم.
بسیاری از والدین ممکن است بر اساس واکنشهای ناگهانی خود عمل کنند یا فقط از همان روشهای فرزند پروری استفاده کنند که در گذشته والدین آنها استفاده کرده بودند . در این شرایط معمولا والدین چندان به اثربخشی این روش ها توجهی ندارند و به عنوان تنها راهی که آموخته اند از آن استفاده می کنند.
10 اصل برای فرزندپروری موفق چیست؟
فرزند پروری یکی از شاخه‌های علوم اجتماعی است که در مورد آن تحقیقات زیادی انجام شده است. مهم نیست که سبک فرزند پروری شما چگونه است یا سوالات یا نگرانی‌های شما در مورد پرورش فرزاندانتان چیست. در این مقاله 10 اصل فرزند پروری را باهم مرور می‌کنیم:
- الگو برداری فرزندان از والدین
- محبت دائمی والدین
- حضور فعال والدین در زندگی فرزند
- فرزند پروری متناسب با سن کودک
- وضع قوانین و محدودیت های لازم
- تقویت استقلال کودک خود
- ثابت قدم بودن
- اجتناب از نظم و انضباط شدید
- توضیح قوانین و تصمیمات
- احترام به کودک
متخصصانی که در این زمینه آموزش دیده‌اند می توانند طیف وسیعی از مشکلات اعم از اختلال پرخوری تا برخورد با مشکلات رفتاری مانند پرخاش را مورد درمان قرار دهند.
در این مقاله به بررسی ده اصل اساسی فرزند پروری، نکات و رهنمودهایی برای حل مشکلات رفتاری کودکان پرداخته شده است.
بر طبق نظر متخصصان والدین خوب به همدلی، صداقت، اعتماد به نفس، کنترل خود، مهربانی، همکاری و خوشرویی نیاز دارند. همچنین لازم است با کسب مهارت‌های مختلف باعث تقویت کنجکاوی فکری و انگیزه در کودکان شوند.
1) الگو برداری فرزندان از والدین
خواه رفتارهای سلامتی خود شما باشد یا نحوه برخورد با دیگران، فرزندان شما از آنچه شما انجام می‌دهید یاد می‌گیرند و الگو برداری می‌کنند.
این یکی از مهمترین اصول است که آنچه شما انجام می‌دهید بر روی رفتار کودک اثر گذار خواهد بود. لازم است والدین در مقابل رفتار کودک به صورت ناگهانی و بدون فکر عکس العمل لحظه‌ای نشان ندهند.
والدین باید از خود بپرسند، من قصد انجام چه کاری را دارم و آیا احتمال دارد که این عمل نتیجه ای مطلوب را به وجود آورد و من را به هدفم برساند؟
2) محبت دائمی والدین
این یک امر غیر ممکن است که بتوان تنها با محبت کردن به کودک او را به درستی پرورش داد. یا به تعبیر دیگر نشان دادن عشق و محبت به فرزندان تنها راه پرورش و رشد دادن ذهن و جسم کودک نیست.
نشان دادن عشق و محبت به کودک تنها از طریق کلمات یا رفتار برای انتقال عشق به او کافی نیست. گاهی لازم است والدین از طریق رفتارهای جایگزین محبت خود را به کودک نشتن دهند. به عنوان مثال داشتن نرمش در موارد خاص، کاهش سطح انتظارات و اجتناب از تحت فشار قرار دادن کودک یا دادن یک هدیه مناسب همگی می توانند نشان دهنده عشق و محبت والدین به کودک باشند.
3) حضور فعال والدین در زندگی فرزند
اینکه به عنوان پدر و مادر در زندگی فرزند خو حضور فعال داشته باشید مسئله‌ای زمان‌بر بوده و کار نسبتا سختی است. اما والدین با تجدیدنظر و تنظیم مجدد اولویت های زندگی قادر به انجام این کار خواهند بود.
این کار به معنای فدا کردن بعضی از اولویت‌های کوچک در مقابل اولویت مهم‌تر و بزرگتری می‌باشد. سعی کنید که از نظر روحی و جسمی همواره در زندگی فرزند خود حضور فعال داشته باشید.
حضور فعال به معنای انجام تکالیف کودک یا اصلاح مداوم آن نیست. تکالیف درسی ابزاری است برای معلمان که بدانند کودک در حال یادگیری است یا خیر.
اگر تکالیف کودک را انجام دهید، به معلم اجازه نمی دهید تا از وضعبت کودک شما ارزیابی درستی به عمل آورد.
4) فرزند پروری متناسب با سن کودک
از نظر قواعد فرزند پروری با رشد کودک خود همگام باشید. فرزند شما در حال بزرگ شدن است. در نظر بگیرید که بالا رفتن سن چگونه بر رفتار کودک تأثیر میگذارد.
همان انگیزه استقلال که باعث می‌شود کودک 3 ساله شما همیشه “نه” بگوید، انگیزه او برای یادگیری توالت رفتن است.
همان جهش رشد فکری که باعث می‌شود کودک 13 ساله شما در کلاس کنجکاو و پرسشگر شود، باعث می‌شود رفتار یا حضور او در میز شام بحث برانگیز باشد.
5) وضع قوانین و محدودیت های لازم
اگر شما رفتار کودک خود را در کودکی مدیریت نکنید، او به سختی یاد می‌گیرد که چگونه رفتارخودش را در بزرگسالی مدیریت کند.
هر زمان از شبانه روز، همیشه باید قادر باشید به این سه سوال پاسخ دهید:
فرزند من کجاست؟
چه کسی با فرزند من است؟
فرزند من چه کاری انجام می دهد؟
قوانینی که کودک از والدین آموخته است قرار است قوانینی را که در مورد خودش اعمال می کند شکل دهد.
اما لازم به ذکر است که والدین نمی‌توانند همیشه كودك را به طور كامل مدیریت كنند. هنگامی که کودک حدودا از مدرسه ابتدایی خارج شد، والدین باید به کودک اجازه دهند که تکالیف خود را بدون حضور و مدیریت آنها انجام دهد، روش انجام کارها را خودش انتخاب کند و والدین در این مورد مداخله‌ای نکند.
6) استقلال کودک خود را تقویت کنید.
تعیین مرزها و محدودیت ها به کودک کمک می کند تا احساس کنترل را در خود ایجاد کند. تشویق استقلال به او کمک می کند تا این اعتماد به نفس را بدست آورد که احساس کند قادر به یافتن راه خود است. برای موفقیت در زندگی، او به هر دو (محدودیت و استقلال) نیاز خواهد داشت.
طبیعی است که بچه ها برای مستقل شدن به والدین فشار بیاورند. بسیاری از والدین به اشتباه استقلال فرزند خود را با عصیان یا نافرمانی یکی می‌دانند.
کودکان برای استقلال تلاش می‌کنند زیرا این بخشی از ذات انسان است که می‌خواهد زندگی خود را بدست خود کنترل کند تا اینکه تحت کنترل شخص دیگری باشد.
7) ثابت قدم باشید
اگر قوانین شما از روزی به روز دیگر و به صورتی غیرقابل پیش بینی تغییر کند یا اگر آن را فقط به صورت متناوب اجرا کنید، بیش از هر کسی در بروز رفتارهای غلط فرزندتان مقصر هستید.
مهمترین ابزار انضباطی شما ثابت قدم بودن است. موارد غیر قابل مذاکره خود را شناسایی کنید. هرچه اختیارات شما بیشتر باشد بر اساس خرد و نه بر اساس قدرت، فرزند شما کمتر آن ها را به چالش می‌کشد.
8) اجتناب از نظم و انضباط شدید
والدین هرگز نباید تحت هیچ شرایطی کودک را کتک بزنند. كودكانی كه با آنها بد رفتاری می شود، کتک یا سیلی می خورند، بیشتر در معرض جنگ با سایر بچه ها هستند. این کودکان احتمالاً قلدر هستند و بیشتر از طریق تهاجم و پرخاش برای حل اختلاف با دیگران استفاده می‌کنند.
روشهای زیادی برای تربیت کودک parenting وجود دارد. از جمله اختصاص زمانی که کودک باید به کارهای خود فکر کند. این روش که بهتر کار می‌کند نیازی به پرخاشگری و تنبیه ندارد.
9) توضیح قوانین و تصمیمات
والدین خوب انتظاراتی دارند كه می خواهند فرزندشان برآورده كند. به طور كلی، والدین به كودكان خردسال خود بیش از حد توضیح می‌دهند و در به نوجوانان نیز در مورد تصمیمات خود كمتر توضیح می‌دهند.
آنچه برای والدین واضح است ممكن است برای یك كودك 12 ساله مشهود نباشد. او اولویت‌ها، قضاوت‌ها یا تجربیاتی والدین اطلاعی ندارد و لازم است در این مورد راهنمایی شود.
10) احترام به کودک
بهترین راه برای دریافت احترام از کودک، رفتار محترمانه با اوست. لازم است والدین به همان اندازه که به کودک دیگران احترام می گذارد به فرزندان خود احترام بگذارند. با او مودبانه صحبت كنید. به عقیده او احترام بگذارید. وقتی با شما صحبت می كند به او توجه كنید. با او مهربانانه رفتار كنید. سعی كنید هر وقت می توانید او را راضی كنید. نحوه برخورد والدین با کودک تعیین کننده پایه و اساس روابط او با دیگران است.
پیشنهاد مطالعه: نقش والدین در بهبود بیش فعالی کودکان چیست؟
مرکز پرستاری سلامت اول با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به هم‌شهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده مرکز پرستاری سلامت اول در قالب پرستار کودک، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.
سوالات متداول
آیا فرزندان از والدین الگو برداری می‌کنند؟
کودکان از رفتار والدین به طور کامل یاد گرفته و الگو برداری می‌کنند. هر آنچه که والدین انجام می‌دهند بر روی رفتار کودک تاثیر میگذارد. مهم است که والدین در مقابل رفتار کودک بدون فکر و به صورت ناگهانی عکس العمل لحظه ای نشان ندهند.
آیا لازم است قوانین و محدودیت های لازم برای فرزند وضع شود؟
بله، اگر رفتار کودک خود را به خوبی کنترل نکنید ممکن است در بزرگسالی نتواند رفتار خود را به خوبی مدیریت کند. اما ممکن است والدین نتوانند همیشه کودک خود را به طور کامل مدیریت کنند.
آیا کتک زدن کودکان کار درستی است؟
والدین هرگز نباید کودک خود را کتک بزنند، کودکانی که کتک میخورند و با آنها بد رفتاری می‌شود بیشتر در معرض جنگ با بچه های دیگر هستند و از لحاظ روحی آسیب زیادی می‌بینند.
بهترین راه برای دریافت احترام از کودک چیست؟
بهترین راه احترام متقابل به کودک است، والدین باید همانقدر که به دیگر کودکان احترام می گذارند به فرزند خود احترام بگذارند.والدین باید به عقیده او احترام بگذارند و مودبانه صحبت کنند.
