با افزایش سن، افراد ممکن است به بیماری آلزایمر مبتلا شوند، آلزایمر Alzheimer یک بیماری دژنراتیو مغزی که باعث تغییرات غیرقابل برگشت در طول زمان می شود. در ابتدا، علائم آلزایمر را می توان با مشکلات حافظه معمولی که با افزایش سن ایجاد می شود اشتباه گرفت. با این حال، بیماری آلزایمر در نهایت منجر به تغییر در رفتار و شخصیت، کاهش عملکردهای شناختی و در نهایت زوال عقل شدید می شود. این تغییرات با زوال سلول‌های عصبی و نورون ها در مغز و از بین رفتن قسمتی از آنها مرتبط است.
بیماری آلزایمر، که معمولاً به شوخی برای توصیف فراموشی در بین افراد استفاده می شود، یک بیماری ناتوان کننده است که زندگی عادی و معمولی را هم برای فرد مبتلا به بیماری آلزایمر و هم برای عزیزانشان مختل می کند. این وضعیت که به عنوان زوال عقل نیز شناخته می شود، توانایی مغز برای حفظ خاطرات را مختل می کند و منجر به تغییرات رفتاری و چالش هایی می شود که می تواند تأثیرات ماندگاری بر مسیر زندگی فرد داشته باشد. در رابطه با بیماران آلزایمری، کمک گرفتن از یک پرستار بیمار میتواند راهکار مناسبی باشد و شرایط را برای خانواده و خود فرد بیمار تسهیل کند.
آلزایمر چیست؟
آلزایمر چیست؟ سوالی که ذهن بسیاری از افراد را در سن بالا درگیر می‌کند. آلزایمر، یک بیماری عصبی که معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد، می تواند از طریق اقدامات پیشگیرانه مختلف کاهش یابد. علائم الزایمر در درجه اول بر عملکرد حافظه تأثیر می گذارد و در نهایت به تغییرات رفتاری که می تواند شبیه به یک کودک باشد گسترش می یابد. با پیشرفت بیماری آلزایمر، افراد ممکن است با مشکلات گفتاری، عدم جهت گیری در زمان و مکان، کاهش انگیزه، احساسات نامنظم، چالش های مراقبت از خود و مسائل رفتاری مواجه شوند. انزوای اجتماعی اغلب با پیشرفت بیماری آلزایمر دنبال می شود که منجر به کاهش عملکردهای بدن و در نهایت مرگ می شود.
بیماری آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل است که با پیشرفت علائم با از دست دادن حافظه، (به ویژه حافظه کوتاه مدت) در سنین بالا مشخص می شود. با گذشت زمان، افراد ممکن است با چالش‌هایی در تشخیص زمان، احساس افسردگی، مشکلات گفتاری، کناره‌گیری اجتماعی و در نهایت مشکلات تنفسی که منجر به مرگ می‌شوند، مواجه شوند. شروع علائم آلزایمر معمولاً 20 سال پس از شروع دوره بیماری رخ می دهد و مرگ معمولاً 5 تا 10 سال بعد رخ می دهد. آلزایمر به بدتر شدن سیناپس‌های نورون در نواحی خاص مغز، انحطاط سلول‌های مغز در سراسر سیستم عصبی و تشکیل پلاک‌های پیری در افراد میشود.
آیا برایتان سوال نیست که آلزایمر از چه سنی شروع میشود؟ سن شروع آلزایمر معمولا از ۶۵ سالگی است. حدود یک هشتم افراد ۶۵ سال به بالا در جامعه مبتلا به بیماری آلزایمر هستند. این بیماری میتواند در سنین پایین‌تر نیز رخ بدهد که به‌عنوان آلزایمر زودرس شناخته میشود.
به نقل از سایت alz:
به طور معمول آلزایمر در بخش یادگیری مغز تغییرات ایجاد می‌کند. پیشرفت آن از طریق مغز است به همین خاطر باعث علائم شدید مانند بی نظمی در کارها، تغییرات خلق و خو، سردرگمی در روزمره، گم کردن مکان و زمان، سوء ظن به خانواده و افراد نزدیک، مشکل در حرف زدن و بلع، اختلالات حرکتی و هرروز به طور جدی از دست دادن حافظه را تجربه خواهند کرد.
علائم آلزایمر
علائم بیماری آلزایمر بسیار است که در این قسمت قصد داریم آن ها را به بهترین شکل ممکن برای شما شرح دهیم پس باما همراه باشید. افزایش آلزایمر را می توان به امید به زندگی طولانی تر و بهبود روش های تشخیصی نسبت داد. علاوه بر این، کاهش نرخ زاد و ولد و پیری جمعیت نشان دهنده احتمال بیشتری برای مواجهه با بیماری آلزایمر است. این افزایش در آلزایمر به معنای افزایش شیوع آن نیست، بلکه نشان دهنده پیری جمعیت و پیشرفت در تشخیص بیماری است. در حال حاضر، بیماری آلزایمر یک تهدید قابل توجه برای جامعه سالمندان است که نیاز به اقدام سریع برای پیشگیری، مدیریت و به تاخیر انداختن پیشرفت آن دارد.
بیماری آلزایمر دارای گروهی از علائم مختلف است که طبق زمان بندی شیوع بیماری آلزایمر، دسته بندی شده است که در ادامه قصد داریم علائم بیماری آلزایمر را با یکدیگر مورد بررسی قرار دهیم. علائم آلزایمر را در دو دسته بندی مراحل اولیه و مراحل پیشرفته برای شما بررسی کرده ایم.
علائم آلزایمر در حالت اولیه
در حالت اولیه بیماری الزایمر، سالمند دچار حالت‌هایی میشود که برای بسیاری از افراد قابل تشخیص است این حالت ها را وقتی که در سالمندتان مشاهده کردید باید سریعا موارد درمانی و پیشگیری برای بیماری الزایمر را شروع کنید. توجه داشته باشید که برای کمک به شرایط بیمار آلزایمری می‌توانید از خدمات پرستار سالمند استفاده کنید تا بهتر بتوانید سالمند مبتلا به آلزایمر را مدیریت کنید. در ادامه علائم آلزایمر در حالت ابتدایی و اولیه را باهم مشاهده خواهیم کرد:
- به یاد آوردن گفت‌وگوها یا اتفاقات اخیر برایش دشوار باشد.
- اشیا را در مکان‌های نامناسب قرار دهد.
- نام مکان‌ها و اشیا را فراموش کند.
- در پیدا کردن کلمه مناسب مشکل داشته باشد.
- پرسیدن سؤالات تکراری.
- قضاوت‌های سطحی داشته باشد یا نتواند تصمیمات درست بگیرد.
- انعطاف‌پذیری‌اش کاهش یابد و نتواند موارد جدید را امتحان کند.
اگر که مواردی که در بالا به آنها اشاره شده است را در بین سالمند و یا اطرافیان خود مشاهده کردید باید سریعا موارد درمانی را شروع کرده و به پزشک مرتبط مراجعه نمایید. ناگفته نماند که این علائم با بروز بیماری هانتینگتون میتواند شدت پیدا کند.
علائم الزایمر پیشرفته
علائم الزایمر پیشرفته در حالت پیشرفته بسیار سخت تر و دردناک تر از حالت اولیه و ابتدایی است. در این حالت فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به طوری بیشتر عملکرد مرتبط با حافظه خود را از دست می‌دهد و برای امور روزمره و ادامه دادن به زندگی خود دچار مشکلات میشود. در کل برای افرادی که دارای بیماری الزایمر هستند بهتر است که از یک پرستار مجرب استفاده شود. پرستار در منزل میتواند یکی از بهترین گزینه ها برای کمک رسانی به بیمار آلزایمری باشد.
- مشکل در غذا خوردن و تغذیه
- بی‌اختیاری ادرار یا عدم کنترل مدفوع
- کاهش بی اختیار و شدید وزن
- عدم وجود توانایی برای جابجایی
- عدم کنترل بر صحبت کردن به مرور زمان
- اختلالات زیاد در خصوص با حافظه بلند و کوتاه مدت
مراحل پایانی آلزایمر چیست؟
مراحل پایانی الزایمر شامل پیشرفت‌های شدیدی در علائم و کاهش قابل توجه توانایی‌های جسمی و شناختی بیمار است. در این مرحله، بیماران ممکن است قادر به برقراری ارتباط مؤثر نباشند و اغلب حتی افراد نزدیک و اعضای خانواده خود را نیز نمی‌شناسند. از دست دادن توانایی‌های حرکتی و نیاز به کمک‌های گسترده برای انجام فعالیت‌های روزمره، از جمله غذا خوردن، لباس پوشیدن و حمام کردن، رایج است. بیماران ممکن است به طور کامل بی‌اختیار شوند و نیاز به مراقبت ۲۴ ساعته داشته باشند.
اگر که مراحل پایانی این مشکل سالمندان را در بیمار و سالمند خود دیدید، باید آرامش خودتان را حفظ کنید و خود را آماده برای هر اتفاقی کنید. توجه داشته باشید که این بیماری به دلیل نداشتن درمان مشخص قابل پیش‌بینی نمی‌باشد و ممکن است به مرگ بیمار نیز منتحی شود. با علم بر این موضوع شما باید بهترین تدبیر را پیش بگیرید تا بهترین اتفاق رقم خورد.
بی قراری بیماران آلزایمری
یکی از اصلی ترین و آسیب زننده‌ترین اتفاق هایی که در بیمار آلزایمری رخ می‌دهد بی قراری است. بی قراری بیماران آلزایمری برای خود بیمار و هم اطرافیان بیمار بسیار سخت و ازار دهنده است. متاسفانه این موضوع یکی از مواردی است که راه حل های زیادی برای آن وجود ندارد. بی‌قراری در بیماران آلزایمری یکی از چالش‌های جدی است که مراقبان و خانواده‌ها با آن مواجه هستند. این حالت ناشی از تخریب سلول‌های مغزی است که به اختلال در توانایی تشخیص محیط پیرامون و احساس امنیت منجر میشود. گاها ممکن است بعد از این مرحله علائم کوچک شدن مغز را نیز در سالمندان مشاهده کرد. برای بی‌قراری بیماران آلزایمری می‌توانید از مراحل زیر استفاده نمایید:
- انجام فعالیت‌های ورزشی و بدنی
- ایجاد محیط آرام در مواقع بی‌قراری سالمند
- نحوه ارتباط گیری درست
- آماده‌سازی فضا برای فعالیت‌هایی مانند باغبانی بیمار مبتلا به آلزایمر
- مرور عکس‌های قدیمی برای تمرین حافظه بیمار آلزایمری
بیمار آلزایمری اغلب در ساعات عصر و شب بی‌قرارتر میشود. مدیریت بی‌قراری میتواند شامل ایجاد یک محیط آرام، استفاده از تکنیک‌های آرام‌بخش مانند موسیقی ملایم و انجام فعالیت‌های منظم روزانه باشد. مشورت با پزشک و استفاده از داروهای مناسب نیز میتواند به کاهش علائم بیماری آلزایمر کمک کند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.
درمان آلزایمر
درمان آلزایمر به دلیل پیچیدگی و ناشناخته بودن کامل سیستم بیماری، هنوز چالشی بزرگ در دنیای پزشکی است. اما تعدادی از روش‌ها و داروها وجود دارند که می‌توانند به کاهش علائم آلزایمر و بهبود کیفیت زندگی بیمار مبتلا به آلزایمر کمک کنند. داروهایی وجود دارد که و می‌توانند پیشرفت علائم الزایمر را به تاخیر بیندازند. علاوه بر داروها، روش‌های غیر دارویی مانند تمرینات ذهنی، فعالیت‌های فیزیکی، تغذیه سالم و حمایت روانی نقش مهمی در مدیریت بیماری الزایمر دارند. حمایت از خانواده‌ها و آموزش آنها در مورد نحوه برخورد با بیماران نیز بسیار حائز اهمیت است. در نهایت، تحقیقات در حال انجام در زمینه سلول‌های بنیادی و ژن‌درمانی امیدهایی را برای یافتن درمان‌های مؤثرتر در آینده به وجود آورده‌اند.
توجه داشته باشید که به دلیل نبودن درمان دائمی برای بیماری آلزایمر، شما باید از طریق روش‌های موجود بهترین استفاده را ببرید. همانطور که خودتان نیز به این موضوع مشرف هستید، اصلی ترین درمان آلزایمر یا بهتر است بگوییم پیشگیری از افزایش علائم آلزایمر وجود خانواده است. حمایت خانواده از بیمار مبتلا به آلزایمر همیشه جزو بهترین اقدامات بوده و هست. اگر که در اطراف شما عزیزی دچار بیماری آلزایمر می‌باشد سعی کنید به ایشان محبت کنید و همراه بیمار آلزایمری باشید.
داروهای آلزایمر در سالمندان
داروی آلزایمر انواع مختلفی دارد. داروهایی مانند دونپزیل، ریواستیگمین و ممانتین به منظور افزایش سطح انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز استفاده می‌شوند. داروهایی که به منظور بهبود موقت علائم تجویز می‌شوند شامل مهارکننده‌های استیل‌کولین استراز و داروهایی برای مدیریت رفتارهای چالش‌برانگیز در مراحل بعدی بیماری هستند. رفتارهایی که ممکن است برای فرد مبتلا و اطرافیانش بسیار آزاردهنده باشد. پیش از مصرف هر نوع دارویی، حتما مراتب را با پزشک متخصص و یا پرستار سالمندان در میان بگذارید.
لازم به ذکر است داروی آلزایمر برای برخی از بیماران مبتلا به آلزایمر تاثیر گذار است و برای برخی دیگر خیر ! دلیل این اتفاق نیز مشخص است، سیستم ایمنی و سیستم عصبی یکسری از افراد به داروی آلزایمر واکنش نشان می دهد و سیستم عصبی یکسری دیگر از افراد هیچ واکنشی به داروی بیماری آلزایمر نمی‌دهد. در این حالت شما می‌توانید از روش‌های غیر دارویی که در بالاتر به ان ها اشاره شده است استفاده نمایید تا بیمار آلزایمری آرام تر مسیر ابتلا به آلزایمر را طی کند و کمتر اذیت شود.
سوالات متداول
1. افرادی که آلزایمر می گیرند چقدر زنده می ماند؟
افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً 4 تا 8 سال پس از تشخیص زنده می مانند. اما افرادی هستند که تا 20 سال پس از تشخیص به زندگی خود ادامه داده اند.
2. علائم هشدار دهنده آلزایمر در سالمندان چیست؟
از دست دادن حافظه، مشکل در برنامه ریزی یا حل مشکلات، دشواری در انجام وظایف آشنا، سردرگمی با زمان یا مکان، مشکل در درک تصاویر بصری و روابط فضایی و مشکلات جدید در کلمات در گفتار یا نوشتار برخی از علائم هشدار دهنده هستند.
3. بهترین داروی آلزایمر چیست؟
اکثر داروهای تایید شده توسط FDA برای افرادی که در مراحل اولیه بیماری هستند بهترین تاثیر را دارند.
4. آیا بیماری آلزایمر درد زیادی برای بیماران دارد؟
آلزایمر و زوال عقل معمولا شامل درد نیستند اما از لحظ روحی فرد آسیب بسیاری خواهد دید.
5. برای پیشگیری از مریضی آلزایمر باید چه بخوریم؟
نوشیدنی های گازدار، چیپس و تنقلات نمکی، گوشت سرخ شده و شیرینی های از پیش بسته بندی شده و نان و غلات خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهند. به جای این غذاها بهتر است سبزیجات برگ سبز، انواع توت ها، ماهی، مرغ، لوبیا و آجیل را در برنامه خود قرار دهید.
