اختلال اضطراب جدایی در کودک و هر آنچه والدین و پرستار کودک باید در این مورد بدانند

اختلال اضطراب جدایی ( Sepraton Anxiety Disorder) در نوزادان (در سنین 8 تا 14ماه) بسیار طبیعی است، در این محدوده سنی  کودکان از محیط های ناآشنا و افراد غریبه دوری می کنند و نوعی ترس ذاتی نسبت به آن ها دارند، اما این ترس در صورتی که در کودکان بالای 6 سال رخ دهد، بسیار شدید تر بوده و بیش از چهار هفته به طول می انجامد که اصطلاحا به آن “اختلال اضطراب جدایی در کودکان ” اطلاق می گردد.

اختلال اضطراب جدایی در کودکان، حالتی است که کودک هنگام دور شدن از محیط خانه یا یکی از عزیزان و یا افراد خانواده به ویژه پدر و مادر یا پرستارش، دچار ترس و استرس عصبی می شود، برخی از این کودکان، علاوه بر ترس و اضطراب، دچار علائم جسمی و یا فیزیکی مانند سردرد و دل درد هم می شود و همین ترس و اضطراب می تواند در فعالیت های عادی کودک مانند رفتن به مدرسه یا بازی با کودکان دیگر اختلال ایجاد کند.

علت و علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان :

علت مشخص و دقیقی برای اختلال اضطراب جدایی در کودکان ذکر نشده است اما وجود علت زمینه ای که منشا روحی و روانپزشکی دارد، کاملا ثابت شده است زیرا :

۱.کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، دچار یک نگرانی واقعی است مبنی بر اینکه در صورت ترک خانه و خانواده با پرستارش، اتفاق ناگواری برای آن ها به وقوع می پیوندد.

۲.کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، بدون حضور پدر و مادرش یا پرستارش از خانه خارج نمی شود و در هنگام بازی و انجام فعالیت های روزمره زندگیش، به حضور آن ها نیاز دارد.

۳.اختلال اضطراب جدایی در کودکان گاهی تا حدی است که کودک بدون نزدیکتنش به رخت خواب نمی رود و در برابر خواب مقاومت می کند.

۴.کودک درگیر اختلال اضطراب جدایی از علائم جسمی مانند سردرد و معده درد به ویژه در روزهای مدرسه شکایت دارد

منشا و سرچشمه اختلال اضطراب جدایی در کودکان چه عواملی است؟

اختلال اضطراب جدایی در کودکان، غالبا پس از یک رویداد استرس زا یا آسیب در زندگی کودک، مانند بستری در بیمارستان، مرگ یکی از عزیزان و فرد مورد علاقه کودک، تغییر در محیط زندگی مانند مدرسه و منزل و در نهایت از دست دادن حیوان خانگی مورد علاقه به وقوع می پیوندد.

کودکانی که والدینشان از آنها بیش از حد محافظت می کنند، ممکن است بیشتر در معرض اختلال اضطراب جدایی باشند.در حقیقت، ممکن است لزوما بیماری کودک نباشد، بلکه مظهر اضطراب جدایی در والدین وی باشد.

علاوه بر این موارد، این واقعیت که کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در کودک، در بین اعضای خانوادشان ، اضطراب و استرس موجود است، نشان می دهد که اختلال اضطراب جدایی در کودک، یک نوع آسیب پذیری است که منشا ارثی و ژنتیکی دارد.

شیوع اختلال اضطراب جدایی در کودک :

اضطراب جدایی در کودک، تقریبا بین 4% تا 5% بین کودکان سنین 7 تا 11 سال شیوع دارد و در نوجوانان کمتر دیده می شود به طوری که تنها حدود 1.3% از نوجوانان آمریکایی را مبتلا می سازد و این شیوع به طور مساوی، کودکان دختر و پسر را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیشتر بخوانید: اضطراب امتحان چیست و چگونه درمان می شود؟

تشخیص اختلال اضطراب جدایی در کودکان :

بیماری اختلال اضطراب جدایی در کودکان هم همچون بزرگسالان، بر اساس علائم و نشانه های بالینی تشخیص داده می شود و در صورت وجود علائم و نشانه های بالینی، تشخیص داده می شود. در صورت وجود علائم، پزشک با انجام یک ارزیابی کامل به همراه معاینه فیزیکی دقیق، به ارزیابی می پردازد.

البته همینجا اشاره کنیم که پزشک ممکن است از آزمایشات مختلفی برای رد بیماری های جسمی و یا عوارض جانبی داروها به عنوان علت زمینه ای استفاده کند.

اصول پرستاری از کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی :

اضطراب، محرومیت از خواب، ترس، بی اشتهایی و سازگاری موثر همه و همه از عوارض درگیری کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی نشات می گیرد اما با اقدامات پرستاری مناسب، کودک می تواند از این مرحله چالش زا و دشوار به سلامت عبور کند و به زندگی شاد دوران کودکی همچون سایر کودکان دست یابد. این اقدامات

۱.پرستار کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، علت های تشویش و نگرانی کودک را بررسی می کند.

۲.پرستار کودک به دقت سابقه بیماری قبلی، اختلالات اضطرابی و رفتاری به همراه مشکلات خانوادگی کودک را مورد ارزیابی قرار می دهد.

۳.علائم حیاتی کودک را بررسی می کند، تا در صورت وجود علائم مشکوک به بررسی سایر بیماری های مشابه بپردازد.

۴.پرستار کودک از جملات ساده، واضح و آرام در برخورد با وی استفاده می کند وسعی می کند ارتباط عاطفی را میان خود و کودک برقرار سازد.

۵.پرستار از موسیقی آرام بخش در محیط اتاق کودک استفاده می کند.

۶.برنامه غذایی سرشار از سبزیجات و ماهی را در برنامه غذایی کودک تعبیه می نماید.

۷.کودک را تا رفع کامل علایم اضطراب همراهی می کند.

۸.به کودک در شناسایی عوامل و علت های زمینه ای اضطراب کمک می کند.

۹.از قرار دادن کودک در موقعیت تصمیم گیری و انتخاب اجباری بر حذر می دارد.

۱۰‌.محیط خانه و خانواده کودک را آرام می سازد‌.

۱۱.به آموزش و تحصیل کودک اهمیت دو چندان می دهد و تا برطرف شدن مشکل اضطراب جدایی کودک را همراهی می کند تا این استرس و اضطراب کودک فروکش کند.

۱۲.به صحبت ها و دغدغه های کودک، گوش فرا می دهد و او را درک می کند.

۱۳.پرستار با تشویق کودک به ورزش، شادابی و اعتماد به نفس او را تقویت می کند.

۱۴.کودک را تشویق می کند تا ضمن برقراری ارتباط اجتماعی، دوستان خوب و جدیدی برای خود پیدا کند.

درمان اختلال اضطراب جدایی کودکان :

در بیشتر موارد خفیف اختلال اضطراب جدایی در کودکان به اقدامات درمانی نیاز ندارد و به مرور زمان و با حضور بیشتر کودک در اجتماعاتی مانند مهد کودک و مدرسه، این اختلال به کلی برطرف خواهد شد، زیرا کودک نیاز دارد تا با ایجاد احساس امنیت و اطمینان، به دیگران اعتماد کند، اما در موارد شدید تر مانند مواردی که کودک از رفتن به مدرسه گریزان است و در برابر حضور در محیط های اجتماعی خودداری می کند، لازم است که مورد بررسی و درمان واقع گردد.

گزینه های درمانی که مورد بررسی واقع می گردد، عبارتند از :

• روان درمانی : در این روش درمانی، به کودک کمک می شود تا با تغییر شکل تفکر و شناخت بهتر، رفتار کودک مناسب گردد.
• دارو درمانی : در این روش از داروهای اضطرابی و ضد افسردگی برای رفع مشکل کودک استفاده خواهد شد و این روش کاملا بستگی به نظر پزشک دارد.

خوش بختانه اختلال اضطراب جدایی در کودکان، به خوبی به درمان پاسخ می دهد اما باید دقت شود که به هیچ عنوان استرس شدید و ناگهانی به کودک وارد نشود تا احتمال بهبود کامل در کودک ایجاد گردد.

موسسه پرستاری سلامت اول با در نظر داشتن شرایط خاص کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، با در نظر گرفتن تمام اصول و بهره بردن از دانش روز، با دارا بودن مجوز از وزارت بهداشت در تلاش است که خدمات پرستاری مناسب را به تمام خانواده های عزیز ارائه دهد، برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره اولیه رایگان با کارشناسان خبره ما تماس حاصل فرمایید.