راه رفتن روی پنجه پا یا انگشتان پا که به آن راه رفتن نوک انگشتی نیز گفته می شود ، در کودکانی که تازه راه می روند بسیار شایع است. بیشتر کودکان پس از مدتی این کار را ادامه نمی دهند .
کودکانی که راه رفتن روی پنجه پا را فراتر از سالهای کودک نوپا ادامه می دهند اغلب از روی عادت این کار را انجام می دهند. تا زمانی که کودک شما در حال رشد و نمو طبیعی است ، احتمالاً راه رفتن روی انگشتان پا نگران کننده نیست.
راه رفتن روی پنجه پا گاهی اوقات می تواند ناشی از شرایط خاصی باشد ، از جمله فلج مغزی ، دیستروفی عضلانی و اختلال طیف اوتیسم.
راه رفتن روی پنجه پا نوعی راه رفتن است که در آن کودک روی پنجه پاهای خود راه می رود ، و هیچ تماسی بین پاشنه ها و زمین وجود ندارد.
راه رفتن روی پنجه پا در کودکانی که راه رفتن را یاد می گیرند معمول است. با این حال ، بعد از 2 سالگی ، بیشتر کودکان از راه رفتن در انگشتان پا فراتر رفته و با الگوی پاشنه پا تا پا شروع به راه رفتن می کنند.
در موارد بسیار نادر ، ادامه راه رفتن انگشتان پا پس از 2 سالگی ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. در اکثر قریب به اتفاق موارد ، پیاده روی مداوم در انگشتان پا “ایدیوپاتیک” است ، به این معنی که علت دقیق آن مشخص نیست.
کودکان بزرگتر که به راه رفتن انگشتان پا ادامه می دهند ممکن است به راحتی از روی عادت یا به دلیل سفت شدن عضلات و تاندون های آنها این کار را انجام دهند.پ
درمان راه رفتن روی پنجه پا معمولاً شامل یک دوره گچ گرفتن یا مهاربند برای کمک به کشش عضلات و تاندون های کودک و تشویق به راه رفتن طبیعی است.
علائم راه رفتن روی پنجه پا
بیشتر کودکان کم سن و سالی که روی انگشتان پا راه می روند ، وقتی از آنها خواسته می شود می توانند با پای صاف راه بروند. با این حال ، بسیاری از کودکان بزرگتر که به راه رفتن روی پنجه پا ادامه دهند (معمولاً بیش از 5 سال) قادر به راه رفتن با پاشنه پایین نیستند.
این کودکان ممکن است از مشکلات در پوشیدن کفش یا شرکت در فعالیت های ورزشی یا تفریحی که شامل پوشیدن اسکیت یا اسکیت است شکایت کنند.
بعضی از کودکانی که با مشکل راه رفتن روی پنجه پا روبرو هستند شکایت خاصی ندارند ، اما والدین آنها نگران تأثیرات آن روی الگوی راه رفتن کودک و عملکرد آینده آنها به عنوان نوجوانان و بزرگسالان دارند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر کودک شما بعد از 2 سالگی هنوز روی انگشتان پا راه می رود ، با پزشک خود در این باره صحبت کنید. اگر کودک شما دارای عضلات پا سفت ، سفتی در تاندون آشیل یا عدم هماهنگی عضلات است ، زودتر با پزشک متخصص اطفال مشورت نمایید .
پزشک شما با پرسیدن تعدادی سوال از جمله:
آیا در بارداری این کودک مشکلی وجود داشت یا فرزند شما زودرس متولد شد؟
کودک چند سال داشت که به نقاط عطف رشد مانند لبخند زدن ، نشستن و راه رفتن رسید؟
راه رفتن روی پنجه پا از چه زمانی شروع شد؟ (به عنوان مثال ، آیا وقتی کودک شما شروع به راه رفتن مستقل کرد یا از سنین بالاتر شروع شد؟)
کودک از هر دو طرف راه می رود یا فقط از یک طرف است؟ (پیاده روی انگشتان پا فقط در یک طرف ممکن است بیشتر مورد توجه پزشک باشد زیرا گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک مشکل عصبی باشد.)
آیا سابقه خانوادگی در راه رفتن روی پنجه پا وجود دارد؟
چند درصد از وقت کودک صرف راه رفتن روی پنجه پا می شود؟
آیا کودک شما از درد پا یا ساق پا ، ضعف در پاها یا مشکل در همگام شدن با کودکان هم سن خود شکایت دارد؟
علل راه رفتن روی پنجه پا
به طور معمول ، راه رفتن روی پنجه پا عادتی است که وقتی کودک راه رفتن را یاد می گیرد ، ایجاد می شود. در چند مورد ، راه رفتن انگشتان پا به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد می شود ، مانند:
تاندون کوتاه آشیل
این تاندون عضلات پایین پا را به پشت استخوان پاشنه پیوند می دهد. اگر خیلی کوتاه باشد ، می تواند از برخورد پاشنه با زمین جلوگیری کند.
فلج مغزی
پیاده روی در انگشتان پا می تواند به دلیل اختلال در حرکت ، تون عضلانی یا وضعیت بدن ناشی از آسیب دیدگی یا رشد غیرطبیعی در قسمت هایی از مغز نابالغ باشد که عملکرد عضلات را کنترل می کند.
دیستروفی عضلانی
راه رفتن انگشتان پا گاهی اوقات در این بیماری ژنتیکی رخ می دهد که در آن فیبرهای عضلانی به طور غیرمعمول مستعد آسیب و ضعف در طول زمان هستند. اگر کودک شما در ابتدا قبل از شروع به راه رفتن در انگشتان پا به طور عادی راه رفته باشد ، این تشخیص ممکن است بیشتر باشد.
اوتیسم
پیاده روی در انگشتان پا با اختلالات طیف اوتیسم مرتبط است ، که بر توانایی کودک در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران تأثیر می گذارد.
بیشتر بخوانید : 6 راه برقراری ارتباط با کودکان اوتیسمی
عوامل خطر ساز
راه رفتن انگشتان پا از روی عادت ، که به آن اصطلاحاً راه رفتن انگشتان ایدیوپاتیک نیز گفته می شود ، گاهی اوقات در خانواده ها جریان دارد.
عوارض راه رفتن روی پنجه پا
پیاده روی مداوم در انگشتان پا می تواند خطر زمین خوردن کودک را افزایش دهد. همچنین می تواند منجر به مشکلات اجتماعی شود.
چگونه از راه رفتن کودک با نوک انگشتان جلوگیری کنیم؟
۱. کشش ها
کودکان نوپا عضلات انعطاف پذیر ندارند. کشش می تواند به سستی عضلات کمک کرده و دامنه حرکتی مچ پا را برای آنها فراهم کند.
۲. وزنه مچ پا
اینها می توانند باعث طولانی شدن تاندون کودک شما و کمک به او در راه رفتن با پاهای صاف روی زمین شوند. همیشه از وزنه های مناسب استفاده کنید و قبل از انجام این کار با یک درمانگر مشورت کنید.
۳. کفش
کفش مناسب با پشتیبانی مناسب مچ پا می تواند از راه رفتن روی انگشتان پا جلوگیری کند. می توانید کودک خود را تشویق کنید که اغلب در خانه کفش بپوشد تا به او در راه رفتن روی پا کمک کند.
۴. آموزش لمسی
به کودک خود فرصت دهید تا پابرهنه روی سطوح مختلف مانند چمن ، شن و ماسه ، یک سینی برنج و غیره راه برود و این به او ایده می دهد که موقع راه رفتن با تمام پاهای خود را به زمین فشار دهید.
مرکز پرستاری سلامت اول با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
منبع: Toe walking in children
