عفونت ادراری در سالمندان چه علایمی دارد و روش های درمان و پیشگیری آن کدامند؟

فهرست عناوین :

عفونت ادراری در سالمندان Urinary Tract Infections دارای علایم اصلی مانند درد سوزش و تکرر ادرار است. ممکن است بعضی از سالمندانی که به بیماری زوال عقل دچار هستند در کنار علایم عفونت ادرای دعلایمی از گیجی و سردرگمی را نشان دهند .

شناخت عفونت دستگاه ادراری

مجاری ادراری شامل قسمت های زیر است:

مجرای ادراری ، که هدایت کننده ادرار از مثانه شما است
مثانه
کلیه ها

وقتی باکتریها وارد مجرای ادراری شوند و سیستم ایمنی بدن نتواند با آنها مقابله نماید ، ممکن است این باکتری ها سوی مثانه و کلیه ها منتشر شده و در نتیجه سبب بروز بیماری عفونت ادرای گردند.

یک منبع مطالعاتی معتبر گزارش داده است که عفونت ادراری در سالمندان باعث حدود 10.5 میلیون مراجعه به پزشک در ایالات متحده در سال 2007 بوده است.

احتمال ابتلا زنان سالمند به عفونت ادراری در سالمندان

احتمال ابتلا به این بیماری با افزایش سن بیشتر می گردد.. براساس یک منبع مطالعاتی معتبر ، بیش از یک سوم عفونت ها در خانه سالمندان ناشی از عفونت ادرای است .

گزارش شده است که بیش از 10 درصد از زنان بالای 65 سال طی یک سال گذشته دچار عفونت ادرای شده اند. این تعداد در زنان بالای 85 سال تقریباً 30 درصد افزایش می یابد. مردان همچنین با افزایش سن ، استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری را تجربه می نمایند.

علائم عفونت ادراری در سالمندان

ممکن تشخیص اینکه یک فردسالمند مبتلا به عفونت ادرای هست یا خیر کمی مشکل باشد زیرا این بیماری همیشه با تظاهر علایم عمومی و ثابت همراه نمی باشد . این تفاوت در بروز علایم ممکن است به دلیل تفاوت در علمکرد سیستم ایمنی در افراد مختلف باشد.

علایم عمومی عفونت ادراری در سالمندان شامل موارد زیر است:

سوزش مجرای ادرار در هنگام ادرار کردن
درد لگن
تکرر ادرار
نیاز فوری به ادرار کردن
تب
لرز
ادرار با بوی غیر طبیعی

هنگامی که یک فرد سالمند علایم عمومی عفونت ادراری را دارد ، ممکن است نتواند در مورد آنها به پزشک اطلاعات درستی بدهد . این موضوع ممکن است به دلیل مسائل مربوط به سن مانند زوال عقل یا بیماری آلزایمر باشد. علائمی مانند سردرگمی ممکن است مبهم باشد و به دلایل دیگری نیز بروز نماید.

علائم غیر معمول عفونت ادراری در سالمندان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بی اختیاری در ادرار
بی قراری
بی حالی
سقوط
احتباس ادرار
کاهش تحرک
کاهش اشتها

علائم شدید دیگری نیز ممکن است در صورت گسترش عفونت به کلیه ها بروز کند که شامل موارد زیر است:

تب
تورم پورست
کمردرد
حالت تهوع
استفراغ

چه عواملی باعث عفونت دستگاه ادراری می شود؟

علت اصلی عفونت دستگاه ادراری در هر سنی معمولاً باکتری است. اشرشیاکلی علت اصلی است ، اما ارگانیسم های دیگر نیز می توانند باعث ایجاد عفونت ادراری در سالمندان شوند. در سالمندانی که از سوند استفاده می کنند یا در خانه سالمندان یا سایر مراکز مراقبت تمام وقت زندگی می کنند ، باکتری هایی مانند انتروکوک ها و استافیلوکوکی ها از دلایل شایع ابتلا به بیماری عفونت ادراری است.

عوامل خطرزا در ابتلا به عفونت دستگاه ادراری در سالمندان

برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به عفونت ادراری در افراد مسن را افزایش دهد.

شرایط شایع در افراد مسن تر ممکن است منجر به احتباس ادرار یا مثانه نوروژنیک شود. این خطرات احتمال ابتلا به بیماری عفونت ادرای در سالمندان را افزایش می دهد. این شرایط خاص شامل بیماری آلزایمر ، بیماری پارکینسون و دیابت است. این افراد نیاز دارند که به صورت مداوم لباس هایشان تعویض و تمیز گردد و اگر این کار صورت نپذیرد ممکن است منجر به یک بیماری عفونی از جمله عفونت ادراری گردد.

چند مورد دیگر ، افراد مسن را در معرض عفونت ادراری قرار میدهد :

سابقه قبلی در ابتلا به عفونت ادراری
زوال عقل
استفاده از سوند
بی اختیاری مثانه
بی اختیاری مدفوع

پیشنهاد مطالعه: پرستار سالمند ، معیارها و وظایف و ویژگی های فردی

عفونت ادراری در زنان

زنان یائسه به دلیل کمبود استروژن در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند . استروژن ممکن است با محافظت از (واژن) و مجرای ادرا ی از رشد بالای E. coli کمک کند. هنگامی که استروژن در دوران یائسگی کاهش می یابد ، E. coli ممکن است منتشر شده و باعث بروز بیماری عفونت ادراری گردد.

عفونت ادراری در مردان :

موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به عفونت ادراری در مردان را افزایش دهد

سنگ مثانه
سنگ کلیه
پروستات بزرگ شده
استفاده از سوند
پروستاتیت باکتریایی ، که یک عفونت مزمن پروستات است

تشخیص عفونت ادراری در سالمندان

علائم مبهم و غیرمعمول مانند احساس گیجی و سردرگمی ، تشخیص این بیماری را در سالمندان با چالش روبرو می نماید . هنگامی که پزشک به این بیماری مشکوک شود ، با یک آزمایش ادرار ساده به راحتی وجود عفونت ادراری تشخیص داده می شود . پزشک ممکن است کشت ادرار را برای تعیین نوع باکتریهای ایجاد کننده عفونت و بهترین آنتی بیوتیک برای درمان آن پیشنهاد دهد.

تست های خانگی وجود دارد که در ادرار میزان نیترات ها و لکوسیت ها را بررسی می کند که هر دو اغلب در بیماری عفون ادراری وجود دارند. از آنجا که باکتری ها تا حدودی در ادرار افراد مسن بیشتر یافت می شوند ، این آزمایش ها همیشه دقیق نیستند. در صورت انجام آزمایش خانگی ، با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد صحیح بودن جواب از او تایید بگیرید.

درمان عفونت ادراری در افراد سالمند

آنتی بیوتیک ها بهترین درمان برای عفونت ادراری در سالمندان و افراد جوان است. پزشک ممکن است آموکسی سیلین و نیتروفورانتوئین تجویز کند. در مورد عفونت های شدیدتر ممکن است به یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده مانند سیپروفلوکساسین (ستراکسال ، سیلوکسان) و لووفلوکساسین (لوواکین) نیاز داشته باشد.

بیمار باید در اسرع وقت استفاده از آنتی بیوتیک ها را شروع کرده و آنها را در کل مدت درمان طبق تجویز پزشک مصرف کنید. متوقف کردن درمان به صورت زود هنگام ، حتی اگر علائم برطرف شود ، خطر عود و مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش می دهد.

استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک همچنین خطر مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش می دهد. به همین دلیل ، پزشک احتمالاً کوتاهترین دوره درمانی را برای شما تجویز می کند. درمان معمولاً بیش از 7 روز طول نمی کشد و عفونت شما باید طی چند روز درمان شود.

نوشیدن آب فراوان در طول درمان برای کمک به برطرف کردن باکتریهای باقیمانده بسیار مهم است.

افرادی که در 6 ماه دو یا چند عفونت ادراری دارند یا در 12 ماه سه یا چند مورد عفونت ادراری را تجربه نموده باشند ، می توانند از آنتی بیوتیک های پیشگیرانه استفاده کنند.این به معنای مصرف روزانه آنتی بیوتیک برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری است.

افراد سالمند سالم ممکن است بخواهند از داروهای ضد درد و بدون نسخه مانند فنازوپیریدین (آزو) ، استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (Advil) برای رهایی در سوزش و تکرر ادرار استفاده کنند.

یک پد گرمکن یا بطری آب گرم ممکن است به تسکین درد لگن و کمردرد کمک کند. افراد سالمند که شرایط پزشکی دیگری دارند نباید بدون مشورت با پزشک از داروهای خانگی استفاده کنند.